15 Ιανουαρίου 2018

Δικαίωμα στην απεργία ή δικαίωμα στην εργασία;

Ορθώς, το Σύνταγμα της χώρας μας προβλέπει ότι η απεργία αποτελεί δικαίωμα των εργαζομένων. Το δικαίωμα ασκείται από τις νομίμως «συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις». Στόχος δε της άσκησης αυτού του δικαιώματος, είναι η διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών συμφερόντων των εργαζομένων (άρθρο 23).

Ωστόσο, στο προηγούμενο άρθρο 22, ο συνταγματικός νομοθέτης, ορίζει και το δικαίωμα της εργασίας κάθε πολίτη, το οποίο μάλιστα πρέπει να προστατεύεται από το κράτος, υπό την έννοια ότι το κράτος οφείλει να μεριμνά «για την δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση κάθε εργαζόμενου ή εργαζόμενης».

Κατά συνέπεια και τα δύο δικαιώματα προστατεύονται από το Σύνταγμά μας.

Μεσολαβούν όμως οι συνδικαλιστές…οι οποίοι «εμποδίζουν», ούτως ειπείν, το δικαίωμα της εργασίας συντριπτικής πλειοψηφίας των ενεργών πολιτών, με την κήρυξη καθολικών απεργιών σε ευαίσθητους τομείς της κοινωνικής ζωής του τόπου, θέτοντας εμπόδια στη μετακίνηση, στην πρόσβαση στη δημόσια νοσοκομειακή περίθαλψη, στην εκπαίδευση, στην διεκπεραίωση καθημερινών και αναγκαίων εργασιών και γενικώς στην ομαλή λειτουργία της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας αυτού του τόπου.

Εν συντομία θα υπενθυμίσω ότι το νομικό πλαίσιο περί συνδικαλισμού και ελευθεριών του συνδικαλιστικού κινήματος, διαμορφώθηκε τα τελευταία 35 χρόνια, σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν 1264/1982. Ειδικότερα δε, το θέμα της απεργίας και η απόφαση να κηρύσσεται απεργία, αναζητούνται στα άρθρα 8, 19 και 20 του ως άνω νόμου, σε συνδυασμό και με την διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 1, σχετικώς με την διάκριση των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Βάσει της σχετικής ως άνω διάταξης, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις διακρίνονται σε πρωτοβάθμιες, δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες.

Στις πρωτοβάθμιες, ανήκουν τα σωματεία, οι ενώσεις προσώπων (μία για κάθε εκμετάλλευση ή επιχείρηση κ.λπ., που συνιστούν 10 τουλάχιστον εργαζόμενοι), καθώς επίσης και τα τοπικά παραρτήματα συνδικαλιστικών οργανώσεων ευρύτερης περιφέρειας ή πανελλαδικής έκτασης (πχ τραπεζικό ίδρυμα, με καταστήματα σε όλη την Ελλάδα, ή αλυσίδα καταστημάτων λιανικής πώλησης κ.λπ.).

Ακολούθως, στις δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις υπάγονται οι Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα, ενώ στις τριτοβάθμιες, ανήκουν οι ενώσεις Ομοσπονδιών και οι ενώσεις Εργατικών Κέντρων (Συνομοσπονδίες).

Για παράδειγμα, η ΑΔΕΔΥ (Ανώτατη Διοίκηση Ενώσεων Δημοσίων Υπαλλήλων),  είναι τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση, ως ένωση των δευτεροβάθμιων συνδικαλιστικών δημοσιοϋπαλληλικών οργανώσεων της χώρας μας (ήτοι: του Δημοσίου, των ΝΠΔΔ και των ΟΤΑ). Ομοίως και η ΓΣΕΕ (ιδιωτικός τομέας).  Αντιθέτως, το σωματείο Εργαζομένων ΣΤΑΣΥ (Σταθερές Συγκοινωνίες) είναι πρωτοβάθμιο συνδικαλιστικό όργανο (ως σωματείο) και υπάγεται σε δεύτερο βαθμό στο Εργατικό Κέντρο Αθηνών ( ΕΚΑ), ενώ αμέσως μετά  εντάσσεται στο τριτοβάθμιο όργανο, που είναι η ΓΣΕΕ. Στο ΠΑΜΕ (το οποίο συνιστά τον συνδικαλιστικό βραχίονα του ΚΚΕ), αφού συμμετέχουν σε αυτό κλαδικές Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, και διάφορα πρωτοβάθμια σωματεία, αποτελεί τουλάχιστον δευτεροβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση. Άρα, αποφάσεις λαμβάνει το ΔΣ, όχι η ΓΣ, ( ή το όποιο όργανο διοικεί).

Η αλλαγή στο ζήτημα της απεργίας, που επιχειρείται τώρα με το πολυνομοσχέδιο (άρθρο 211), αφορά την απαιτούμενη απαρτία στη Γενική Συνέλευση των εργαζομένων, προκειμένου να ληφθεί η απόφαση για την απεργιακή κινητοποίηση, μόνο όμως, των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Στις δευτεροβάθμιες και στις τριτοβάθμιες οργανώσεις, δεν επέρχεται καμία μεταβολή, ενώ υπενθυμίζεται ότι σε αυτές τις συνδικαλιστικές οργανώσεις η απόφαση για την κήρυξη απεργίας λαμβάνεται από τα Διοικητικά Συμβούλια (και όχι από Γενικές Συνελεύσεις). Ομοίως, από τα Δ.Σ. λαμβάνεται και η απόφαση για απεργιακή κινητοποίηση, ως προς τις συνδικαλιστικές οργανώσεις ευρύτερης περιφέρειας ή πανελλαδικής εμβέλειας.

Υπό την έννοια αυτή, το άρθρο 20 του Ν 1264/1982 δεν αλλάζει. Δεν αλλάζει δηλαδή ο τρόπος που θα λαμβάνεται η απόφαση για την απεργία.

Αυτό που τροποποιείται είναι η απαίτηση αυξημένης απαρτίας στις γενικές συνελεύσεις των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων από το 1/3 των μελών (σήμερα) στο 1/2 των οικονομικώς τακτοποιημένων μελών.

Η σχετική πλειοψηφία για την λήψη της απόφασης, επίσης δεν μεταβάλλεται. Απαιτείται δηλαδή το [50% +1] για να ληφθεί η απόφαση, αλλά εφεξής επί του 1/2 των μελών και όχι επί του 1/3. Με λίγα λόγια όχι ,πχ, των 33 μελών στα 100, αλλά των 50 στα 100 μέλη.

Τι δεν γίνεται αντιληπτό, λοιπόν;

Ότι διευρύνεται η βάση, για μεγαλύτερη συμμετοχή μελών, άρα για περισσότερη δημοκρατία και ευρύτερη, πλέον αντιπροσωπευτική, άποψη στο οποιοδήποτε υπό εξέταση θέμα από την ΓΣ;

Μήπως πρέπει να το  διαβάσουμε όλοι, πιο προσεκτικά;

Ασφαλώς, η σημερινή κυβέρνηση, από την θέση της αντιπολίτευσης, θα είχε πολεμήσει την προωθούμενη αλλαγή. Όταν όμως είσαι στη διοίκηση του κράτους και καλείσαι να διαχειριστείς θέματα που απαιτούν ρεαλισμό και (κυρίως) αναφορά σε υποχρεώσεις προς τους δανειστές της χώρας (προαπαιτούμενα), τα πράγματα λαμβάνουν διαφορετική τροπή.

Η προσωπική μου άποψη είναι, ότι μόνη η αλλαγή αυτή στον συνδικαλιστικό νόμο, δεν προκαλεί προβλήματα αντιπροσώπευσης και δημοκρατίας στις αποφάσεις που θα λαμβάνονται από τις γενικές συνελεύσεις των πρωτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Προβλήματα προκύπτουν από τη γενικότερη συμπεριφορά της ηγεσίας των συνδικαλιστικών οργάνων που επιθυμούν να διασφαλίσουν τη δική τους εξουσία, στο πλαίσιο του υφιστάμενου Status quo (μέσω αποφάσεων ΔΣ), προτρέποντας, με τον γνωστό τρόπο, σε απεργιακές κινητοποιήσεις, οι οποίες ταλαιπωρούν και βασανίζουν τον απλό πολίτη που σε τελική ανάλυση δεν είναι εργοδότης των απεργούντων, αλλά πελάτης, που τους παρέχει έσοδα…

Δικαίωμα στην απεργία λοιπόν, ή δικαίωμα στην εργασία;

Ερώτημα προς απάντηση…

Νίκος Σγουρινάκης

n_sgourinakis@hotmail.com

Παρακαλώ περιμένετε...

loading
 
Ερώτηση Ασφαλείας: Επιλέξτε μία σημαντική για εσάς ημερομηνία

Σημειώστε την ημερομηνία που θα επιλέξετε, σε περίπτωση που σας ζητηθεί στο μέλλον από το σύστημα για λόγους ασφαλείας.

Επιβεβαιώστε τον λογαριασμό σας

Παρακαλώ συμπληρώστε την σημαντική για εσάς ημερομηνία που έχετε καταχωρίσει ως ερώτηση ασφαλείας.