Login
Η Εργατική Πρωτομαγιά ως υποχρεωτική αργία
Ως γνωστόν, οι ημέρες υποχρεωτικής αργίας στον ιδιωτικό τομέα (άρθρο 4 του Β.Δ. 748/1966) είναι οι παρακάτω:
1. Η 25η Μαρτίου-Ευαγγελισμός της Θεοτόκου
2. Η Δεύτερη ημέρα του Πάσχα
3. Η 15η Αυγούστου-Εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου
4. Η 25η Δεκεμβρίου-Εορτή της γεννήσεως του Χριστού,
Οι ημέρες προαιρετικής αργίας είναι οι εξής δύο (2):
1. Η 1η Μαΐου (Εργατική Πρωτομαγιά)
2. Η 28η Οκτωβρίου.
Σε ό,τι αφορά την ημέρα της Πρωτομαγιάς, σύμφωνα με το άρθρο 1, παράγραφος 1 του ΑΝ 380/1968, παρέχεται το δικαίωμα στον (ή στην) εκάστοτε Υπουργό Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας (Υπουργός Εργασίας), με απόφασή του (ή της) να καθορίζει την ημέρα αυτή ως υποχρεωτική αργία. Η τακτική αυτή ακολουθείται έκτοτε κατά πάγιο τρόπο και συνεπώς η 1η Μαΐου, κάθε χρόνο, εξομοιώνεται με ημέρα υποχρεωτικής αργίας. Η σχετική διάταξη έχει ως εξής:
«Δύναται δι αποφάσεως του υπουργού εργασίας, κατ έτος εκδιδομένης, να καθορίζεται ως ημέρα υποχρεωτικής αργίας η 1η Μαΐου (άρθρο 1, παρ. 1 ΑΝ 380/1968)».
Έτσι, ήδη η 1η Μαΐου 2017, ημέρα Δευτέρα, κηρύχθηκε αργία, με την υπ’ αριθμ. 16072/310/4-4-2017 απόφαση της υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΦΕΚ Β΄ 1307/13-4-2017).
Κατά συνέπεια, η 1η Μαΐου 2017, ημέρα Δευτέρα, εξομοιώνεται με ημέρα Κυριακή - αργία και δεν επιτρέπεται η λειτουργία των καταστημάτων, βιομηχανιών, βιοτεχνικών επιχειρήσεων, εκμεταλλεύσεων και εργασιών γενικά, οι οποίες αργούν κατά τις Κυριακές και εξαιρέσιμες αργίες, καθώς επίσης δεν επιτρέπεται και η απασχόληση των μισθωτών, που εργάζονται στις παραπάνω επιχειρήσεις.
Εξαιρούνται της ως άνω απαγόρευσης όλες εκείνες οι επιχειρήσεις που νόμιμα λειτουργούν κατά τις Κυριακές και ημέρες αργίας.
Ας δούμε κάποια στοιχεία, ως προς την φυσιογνωμία αυτής της αργίας.
Σύμφωνα με το άρθρο 7 του Ν 74/1975, εάν η ημέρα της Πρωτομαγιάς συμπίπτει με ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας ή με αυτήν την ημέρα του Πάσχα (όπως το 2016), ο Υπουργός Εργασίας μπορεί να την μεταθέτει, με απόφασή του, σε άλλη εργάσιμη ημέρα. Το σχετικό άρθρο 7, έχει ως εξής: «Διά των, κατά το άρθρον 1 του ΑΝ 380/1968 «Περί καθιερώσεως της 1ης Μαΐου, ως ημέρας υποχρεωτικής αναπαύσεως», αποφάσεων του ο Υπουργός Απασχολήσεως δύναται να μεταθέτει την αργίαν της 1ης Μαΐου εις ετέραν εργάσιμον ημέρα, οσάκις αύτη συμπίπτει προς ημέραν της Μεγάλης Εβδομάδος ή την Κυριακήν του Πάσχα».
Κατά τα λοιπά και για την ημέρα της Πρωτομαγιάς εφαρμόζονται οι όροι αμοιβής εργασίας που προβλέπονται για την απασχόληση των εργαζομένων, κατά τις ημέρες της υποχρεωτικής αργίας, ήτοι προσαύξηση 75% επί του νομίμου ωρομισθίου, για τις ώρες που τυχόν θα απασχοληθούν, την ημέρα αυτή.
Ωστόσο, την 25η Απριλίου 2017 ψηφίστηκε το παρακάτω σχέδιο νόμου από την Ολομέλεια της Βουλής των Ελλήνων (αναμένεται η δημοσίευση στο ΦΕΚ):
«Σύσταση Ν . Π . Ι . Δ . µε την επωνυμία ‘’Εθνικό Σύστημα Διαπίστευσης’’ και άλλες διατάξεις».
Μεταξύ των «άλλων διατάξεων» ψηφίστηκε και το άρθρο 14, ως εξής:
«1. Η παρ. 1 του άρθρου 1 του ΑΝ 380/1968 (Α΄ 85) αντικαθίσταται ως εξής: ‘’1. Η 1η Μαΐου καθορίζεται ως ημέρα υποχρεωτικής αργίας. Με απόφαση του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης μετατίθεται η αργία της 1ης Μαΐου σε άλλη εργάσιμη ημέρα, εφόσον συμπίπτει µε Κυριακή, µε ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδας ή µε τη Δευτέρα του Πάσχα.’’
2. Το άρθρο 7 του Ν 74/1975 (Α΄ 139) καταργείται».
Σύμφωνα με την παραπάνω ρύθμιση, καθιερώνεται πλέον η 1η Μαΐου ως υποχρεωτική αργία και εντάσσεται στην ομάδα των εξαιρέσιμων εορτών. Επιπλέον, καταργείται η διάταξη του άρθρου 7 του Ν 74/1975, όπου ο Υπουργός είχε την δυνατότητα να μεταθέτει την αργία αυτή σε άλλη εργάσιμη ημέρα, με τον περιορισμό όμως, ότι η Πρωτομαγιά θα συνέπιπτε με ημέρα της Μεγάλης Εβδομάδος ή με την Κυριακή του Πάσχα. Προστέθηκε δηλαδή και η τυχόν σύμπτωση με την Δευτέρα του Πάσχα (η οποία όπως είναι γνωστό, ανήκει στις υποχρεωτικές αργίες), πράγμα το οποίο είναι πιθανόν να συμβεί, αφού το Πάσχα είναι κινητή εορτή και συμπίπτει με την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας (21/3).
Ωστόσο, το ερώτημα που προκύπτει, ή μάλλον η απορία που προκαλείται, είναι γιατί δεν καταργήθηκε ολόκληρη η παράγραφος 1 του άρθρου 1 ενός αναγκαστικού νόμου, οποίος μάλιστα δεν «πέρασε» ποτέ από Βουλή, λόγω δικτατορίας, αλλά απλώς αυτή αντικαθίσταται. Θα μπορούσε δηλαδή να συμβουλεύσει κάποιος την υπουργό να συμπεριληφθεί στον ως άνω νόμο, ένα τελείως νέο άρθρο που να ρυθμίζει αυτό που επιθυμεί ο νομοθέτης να ισχύει εφεξής για την Πρωτομαγιά.
Πάντως, αυτό που καταργείται οριστικά με την νέα διάταξη είναι ότι η συγκεκριμένη ημέρα δεν θα μπορεί να χαρακτηριστεί πλέον ως «απεργία», εφόσον είναι δεδομένη η ένταξή της στις εξαιρέσιμες (υποχρεωτικές) αργίες, συνεπώς δεν θα πρέπει να κηρύσσουν απεργιακές κινητοποιήσεις ορισμένες ομάδες συνδικαλιστών που έχουν ως σκοπό την ταλαιπωρία του κόσμου και μέσω αυτής την υποτιθέμενη ανάδειξη των προβλημάτων – αιτημάτων του κλάδου τους.
Επομένως, θα εορτάζεται η Εργατική Πρωτομαγιά (έτσι έπρεπε να αναφέρεται στην σχετική διάταξη), με τιμή σε αυτούς που αγωνίστηκαν για τα εργατικά δικαιώματα και με ανάδειξη των εργατικών προβλημάτων, αλλά όπως και οι λοιπές εξαιρέσιμες εορτές, χωρίς να διαλύεται το κράτος με «απεργίες» σε συγκοινωνίες, αεροδρόμια και λιμάνια, όπου συνηθέστατα αναζητούνται τρόποι, η αποχή από την εργασία, να προκαλέσει μεν προβλήματα στους πολίτες, αλλά, κατά παράβαση της εργατικής νομοθεσίας, οι απέχοντες να αμείβονται κανονικά…
Νίκος Σγουρινάκης
n_sgourinakis@hotmail.com
