Συνταξιοδοτικό δικαίωμα εξαιτίας εργατικού ατυχήματος

1. Ως εργατικό ατύχημα, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 1 και επ. του κωδικοποιημένου Ν 551/1915, είναι εκείνο το οποίο επήλθε εκ βιαίου συμβάντος, συνεπώς και ο τραυματισμός ή και ο θάνατος του εργαζομένου εξ αιτίας έκτακτης και αιφνίδιας επενέργειας εξωτερικού αιτίου, ασχέτου προς την σύσταση του οργανισμού του παθόντος, αλλά συνδεομένου με την εργασία του, λόγω της εμφανίσεώς του κατά την εκτέλεση ή με αφορμή την εκτέλεσή της.

Η τελευταία περίπτωση συντρέχει, όταν το ατύχημα δεν αποτελεί άμεση συνέπεια της εκτελέσεως της εργασίας, αλλά συνδέεται προς αυτήν με σχέση αιτίου και αποτελέσματος, ως εκ του ότι, λόγω της εργασίας, δημιουργήθηκαν οι ιδιαίτερες εκείνες πραγματικές συνθήκες και περιστάσεις, οι οποίες ήσαν αναγκαίες για την επέλευσή του και οι οποίες δεν θα υπήρχαν χωρίς την εργασία (πρβλ. ενδεικτικώς ΑΠ 460/2010 και ΑΠ 963/2007).

2. Εξ άλλου, κατά το άρθρο 8 παρ. 4 του ΑΝ 1846/1951, Οι κάτωθι εν τω παρόντι χρησιμοποιούμενοι όροι, σημαίνουσα αντιστοίχως: Ατύχημα: Το εν τη εργασία ή εξ αφορμής ταύτης βίαιο συμβάν και την επαγγελματικήν .

Στο δε άρθρο 34 παρ. 1 του ιδίου ως άνω ΑΝ 1846/1951, ορίζεται ότι Διά την χορήγησιν των παροχών της ασφαλίσεως, δεν απαιτείται η συμπλήρωσις των καθοριζομένων εν άρθροις 28,31,32 και 35 ημερών εργασίας, εάν το γεγονός το θεμελιούν το εις παροχάς δικαίωμα, οφείλεται εις βίαιο συμβάν κατά την εκτέλεση της εργασίας ή εξ αφορμής αυτής ή εις επαγγελματικήν ασθένειαν….

3. Εκ των ανωτέρω παρέπεται, ότι ως εργατικό ατύχημα, για την αναγνώριση συνταξιοδοτικού δικαιώματος, χωρίς να απαιτείται η συμπλήρωση χρονικών προϋποθέσεων, θεωρείται κάθε βίαιο συμβάν, από το οποίο προκλήθηκε θάνατος του ασφαλισμένου ή αναπηρία αυτού και το οποί επήλθε είτε κατά την εκτέλεση της εργασίας ή εξ αφορμής αυτής, είτε εκείνο το οποίο δεν είναι άμεση συνέπεια της εκτελέσεως της εργασίας, συνδέεται όμως με αυτήν αμέσως ή εμμέσως με σχέση αιτίου και αποτελέσματος από τον λόγο ότι, λόγω της εργασίας, δημιουργήθηκαν οι ιδιαίτερες και αναγκαίες για την επέλευσή του πραγματικές συνθήκες, οι οποίες δεν θα υπήρχαν χωρίς την εργασία (πρβλ. Σ.τ.Ε. 1692/2003 και Σ.τ.Ε. Ολομ. 3280/1992).

Θεωρείται, συνεπώς, κατά την έννοια των ως άνω διατάξεων, και το συμβάν κατά την μετάβαση του ασφαλισμένου στον τόπο εργασίας του ή κατά την αποχώρησή του από αυτήν, αρκεί να υπάρχει στην συγκεκριμένη περίπτωση αιτιώδης σύνδεσμος μεταξύ της εργασίας και του ατυχήματος (πρβλ. Σ.τ.Ε. 2258/1990,2574/1992,575/1993,5446/1995 και 1012/2003. Πρβλ. επίσης Τριμελούς Διοικ. Πρωτοδικείου Κορίνθου 106/2005).

Στυλιανός Γερμ. Βλαστός, Δικηγόρος