Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗ ΕΠΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ

Το έργο «Η εξουσία του διοικητικού δικαστή επί φορολογικών διαφορών» αναλύει τις ρυθμίσεις του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας όσον αφορά τις εξουσίες του δικαστή, όταν εξετάζει μία προσφυγή κατά φορολογικής και τελωνειακής πράξης ή παράλειψης. Με το Ν 3900/2010 ο νομοθέτης εισήγαγε ειδικούς δικονομικούς κανόνες επί των διαφορών αυτών ειδικά, με σκοπό την επαναρρύθμιση της δικαιοδοσίας του δικαστηρίου, με άξονα την οικονομία της δίκης και την αποφυγή παρελκύσεων και άσκοπης παράτασης εκκρεμοτήτων. Η μελέτη ερευνά την αναγκαιότητα, τη νομιμότητα αλλά και την αποτελεσματικότητα των εν λόγω ρυθμίσεων.
Το έργο διαρθρώνεται σε δύο Μέρη. Στο πρώτο Μέρος αναζητάται κατά πρώτον ο σύνδεσμος του άρθρου 79 ΚΔΔ γενικά με τις θεμελιώδεις αρχές της διοικητικής δίκης, οριοθετείται η εξουσία του δικαστή σε σχέση με τους σκοπούς της διοικητικής δίκης και αναλύεται η έκταση της εξουσίας του δικαστή στις λοιπές, πλην των φορολογικών, διοικητικές διαφορές ουσίας. Στο δεύτερο Μέρος παρουσιάζονται οι επιμέρους ρυθμίσεις της παρ. 5 του άρθρου 79 ΚΔΔ και για κάθε μία από αυτές ερευνάται η δικαιολόγησή της σε σχέση με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της φορολογικής πράξης και η συμφωνία της ή μη με το σκοπό και την οικονομία της φορολογικής δίκης, το δικαίωμα δικαστικής προστασίας και τον κανόνα περί ισότητας των διαδίκων, την αρχή της νομιμότητας του φόρου και την αρχή της αναλογικότητας.
Σκοπός της μονογραφίας είναι, επίσης, να καταδείξει, αν δέκα και πλέον χρόνια από την εισαγωγή των ρυθμίσεων, αυτές πέτυχαν τους σκοπούς για τους οποίους τέθηκαν και να προτείνει βελτιώσεις των διατάξεων της παρ. 5 του άρθρου 79 ΚΔΔ.
Το παρόν έργο απευθύνεται σε όλους τους νομικούς που ασχολούνται με το φορολογικό δίκαιο και τη δικονομία των φορολογικών διαφορών, τόσο σε θεωρητική όσο και σε πρακτική βάση. Μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο ερμηνευτικό εργαλείο των δικονομικών κανόνων για τη μεταχείριση των φορολογικών υποθέσεων τόσο για δικηγόρους της πράξης όσο και για διοικητικούς δικαστές.