Υποβολή κοινής φορολογικής δήλωσης με εισοδήματα ημεδαπής και αλλοδαπής

Έγγαμο ζευγάρι με (2) ανήλικα τέκνα  υποβάλλει έως σήμερα φορολογική  δήλωση στην αρμόδια  ΔΟΥ Κατοίκων Εξωτερικού, εφόσον ο Σύζυγος διαμένει και εργάζεται  στην αλλοδαπή, η δε Σύζυγος διαμένει και ασκεί δραστηριότητα ελεύθερου επαγγελματία στην Ελλάδα. Το αποτέλεσμα  κατά συνέπεια είναι, αφενός μεν να φορολογούνται από το πρώτο κλιμάκιο εισοδήματος της φορολογικής κλίμακας , και αφετέρου δεν δικαιούνται τις μειώσεις που ορίζονται στις παραγράφους 2, 3, και 4 του άρθρου 9 του ΚΦΕ (αύξηση αφορολογήτου λόγω τέκνων, εξόδων ιατρικής περίθαλψης κ.λπ.) Υπάρχει δυνατότητα υποβολής χωριστής φορολογικής  δήλωσης της Συζύγου, ώστε να μην απολέσει τα ανωτέρω φορολογικά ωφελήματα;  ‘Η εναλλακτικά ποια άλλη δυνατότητα υφίσταται; 

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

 

Κατά την διάρκεια του έγγαμου  βίου  οι σύζυγοι έχουν υποχρέωση να υποβάλλουν κοινή δήλωση των εισοδημάτων τους,  στα οποία ο φόρος τα τέλη και οι εισφορές που αναλογούν υπολογίζονται χωριστά στο εισόδημα καθενός συζύγου (άρθρο 5 του Ν 2238/1994 ΚΦΕ). Η υποχρέωση αυτή δεν ισχύει όταν δεν μένουν μαζί κατά το χρόνο υποβολής της δήλωσης, λόγω διακοπής της έγγαμης συμβίωσης. Η διάσταση και διακοπή της έγγαμης συμβίωσης  αποτελεί πραγματικό γεγονός (χωρισμός κλίνης) και αποδεικνύεται με κάθε νόμιμο μέσο (μεταβολή κατοικίας κ.λπ.), ανεξαρτήτως εάν έχει πραγματοποιηθεί ή όχι, δικονομική πράξη (εξώδικη καταγγελία, αγωγή διαζυγίου κ.λπ.). Η διακοπή της έγγαμης συμβίωσης πρέπει να δηλωθεί ως μεταβολή στο Μητρώο της ΔΟΥ φορολογίας  του υπόχρεου. Σε κάθε περίπτωση το βάρος της απόδειξης φέρει ο ίδιος ο φορολογούμενος (Πολ.1219/1995). Συνεπώς, δυνατότητα υποβολής ιδιαίτερων φορολογικών δηλώσεων, υπάρχει μόνο σε διακοπή με οποιονδήποτε τρόπο ,της έγγαμης συμβίωσης, που οι φορολογούμενοι, ενδεχομένως, να κληθούν να αποδείξουν.
 

Σε φόρο για το παγκόσμιο εισόδημά του  υπόκειται κάθε φυσικό πρόσωπο, το οποίο έχει την κατοικία του ή τη συνήθη διαμονή του στην Ελλάδα. 
 

Περαιτέρω η φορολογική κατοικία προσδιορίζει τον τρόπο φορολόγησης του εισοδήματος. Έτσι, φορολογικός κάτοικος της Ελλάδας  θεωρείται όποιος   διαμένει στην Ελλάδα για διάστημα που υπερβαίνει τις 183 ημέρες μέσα στο ίδιο ημερολογιακό έτος. Το διάστημα αυτό αντιστοιχεί όπως γίνεται αντιληπτό σε  μεγαλύτερο μέρος  του μισού  του ημερολογιακού έτους.

Αντικείμενο της φορολογίας εισοδήματος για τους φορολογικούς κατοίκους της Ελλάδας είναι το παγκόσμιο εισόδημά τους. Αντιθέτως, τα πρόσωπα που δεν είναι κάτοικοι της Ελλάδας ούτε συνήθως διαμένοντες σε αυτήν, ορίζεται ότι φορολογούνται μόνο για το εισόδημα που προκύπτει στην  Ελλάδα (άρθρο 2 ΚΦΕ).
 

Από τα ανωτέρω αναφερόμενα με βάση τις φορολογικές διατάξεις  προκύπτει ότι, εφόσον συνεχίζεται ο έγγαμος βίος υφίσταται υποχρέωση υποβολής κοινής δήλωσης στην Ελλάδα, αφού η κατοικία ή η συνήθης διαμονή  είναι στην Ελλάδα, δεδομένου  ότι ο σύζυγος διαμένει και εργάζεται στην αλλοδαπή , αλλά η κύρια κατοικία είναι  στην Ελλάδα, και επί πλέον δεν έχει υποβληθεί δήλωση μεταφοράς  της  κατοικίας  ή της συνήθους  διαμονής. 
 

Ωστόσο, σε παρεμφερή  (αλλά όχι ίδια) υπόθεση με την δική σας, η Διοίκηση έχει κάνει δεκτή  με το έγγραφο 1017339/29-3-2007, την δυνατότητα υποβολής ξεχωριστής δήλωσης από τους δύο συζύγους. Συγκεκριμένα στην περίπτωση αυτή η οποία αφορά σύζυγο έμμισθη δημόσιο υπάλληλο και υπόχρεο ξένο υπήκοο ο οποίος διαμένει μόνιμα στο εξωτερικό, και δεν αποκτά εισοδήματα στην ημεδαπή, αλλά στην αλλοδαπή, έχει γίνει δεκτό τα εισοδήματά του αυτά να μην δηλωθούν σε κοινή με την σύζυγό του στην Ελλάδα δήλωση. Σύμφωνα με το ανωτέρω έγγραφο γίνεται σε αυτή την περίπτωση (και μόνο) δεκτό ότι δεν υπάρχει υποχρέωση υποβολής κοινής δήλωσης.
 

Κατόπιν όλων των παραπάνω σας προτείνουμε για τον πιο ασφαλή και επωφελέστερο για τους φορολογούμενους τρόπο αντιμετώπισης του ζητήματος, να απευθύνετε σχετικό ερώτημα και στην αρμόδια για τη φορολογία τους Δ.Ο.Υ. κάνοντας μνεία και του παραπάνω εγγράφου.

6.3.2012