Φόροι αεροδρομίων

Στις πρόσφατες εκλογές γραφείο γενικού τουρισμού ανέλαβε την μετακίνηση ετεροδημοτών για συγκεκριμένο κόμμα.
Το γραφείο αυτό ανέθεσε σε άλλο γραφείο τις αεροπορικές μετακινήσεις μέσω πτήσεων τσάρτερ με διάφορες αεροπορικές εταιρείες (το δεύτερο γραφείο έχει σαν αντικείμενο ναυλώσεις αεροσκαφών).
Έκδοση τιμολογίων από το δεύτερο γραφείο στο γραφείο γενικού τουρισμού π.χ. 4.000.000  πλέον φόροι αεροδρομίων 500.000, κόστος του δεύτερου γραφείου 3.000.000 συν 500.000 φόροι αεροδρομίων, συνολικά 4.500.000 €. Το κόστος αυτό ενσωματώνεται σε τιμολόγιο ξένης αεροπορικής εταιρίας που αναλαμβάνει τη μεταφορά των προσώπων. Πρέπει να εμφανιστούν στα βιβλία του 2ου γραφείου στον 73 ή στον 75; Οι 500.000 φόροι στο έσοδο και οι αντίστοιχες 500.000 φόροι του κόστους στο κόστος;
Ή σε ξεχωριστούς λογαριασμούς; (π.χ. στον 54).

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

 

Οι φόροι αεροδρομίου αποτελούνται κυρίως από ορισμένα τέλη που καθορίζονται βάσει νόμων (π.χ. τέλος εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης αεροδρομίων, «σπατόσημο», της παρ. 7, του άρθρου 40, του Ν. 2065/1992), τέλη του εκάστοτε αεροδρομίου που αφορούν δικές του αμοιβές για παροχή υπηρεσιών φύλαξης, στάθμευσης κ.λπ., καθώς και από εισφορές – συνδρομές προς τη Διεθνή Ένωση Αερομεταφορών (International Air Transport Association - ΙΑΤΑ). Συνεπώς, οι φόροι αυτοί, οι οποίοι βαρύνουν τους αγοραστές των εισιτηρίων, αποδίδονται από την αεροπορική εταιρεία κατ’ αναλογία στους παραπάνω φορείς, ήτοι, προς το ελληνικό δημόσιο, την εταιρεία διαχείρισης του αεροδρομίου, καθώς και προς τη Διεθνή Ένωση Αερομεταφορών.

 

Βλέπουμε, λοιπόν, ότι ένα γραφείο που ασχολείται με τη ναύλωση αεροσκαφών, δεν προβαίνει το ίδιο σε απόδοση των φόρων αεροδρομίων, αλλά η συγκεκριμένη αεροπορική εταιρεία που αναλαμβάνει την μεταφορά των προσώπων. Επομένως, κατά την γνώμη μας, η αναγραφή των φόρων αεροδρομίων στο φορολογικό παραστατικό που εκδίδεται από την αεροπορική εταιρεία προς το γραφείο που μεσολαβεί για την εύρεση πελατών, αποτελεί μέρος της αμοιβής της και ταυτόχρονα στοιχείο κόστους για το εν λόγω πρακτορείο. Εν συνεχεία, η τιμολόγηση της υπηρεσίας ναύλωσης προς το πρακτορείο γενικού τουρισμού, θα γίνει με την έκδοση σχετικού ΤΠΥ από το γραφείο που ασχολείται με τις ναυλώσεις αεροσκαφών.

 

Εφόσον οι φόροι αεροδρομίων εμπίπτουν στις διατάξεις της περ. β, της παρ. 4, του άρθρου 19 του ΦΠΑ, περιλαμβάνονται, δηλαδή, στη φορολογητέα αξία, το πρακτορείο έχει τη διακριτική ευχέρεια να εμφανίσει χωριστά ή να ενσωματώσει την αξία των φόρων αυτών στο ως άνω εκδιδόμενο φορολογικό στοιχείο (ΤΠΥ). Συνήθως για πληροφοριακούς λόγους τα πρακτορεία ναυλώσεων πλοίων, αεροσκαφών κ.λπ., αναγράφουν αναλυτικά στο εκδιδόμενο τιμολόγιό τους τις επιμέρους υπηρεσίες και χωριστά τη δική τους αμοιβή.

 

Εφόσον, λοιπόν, το πρακτορείο που ασχολείται με τη ναύλωση αεροσκαφών δεν υποχρεούται στην απόδοση των φόρων αεροδρομίου, η αξία των φόρων αυτών θα καταχωρισθούν στα βιβλία του ως έξοδο της ομάδας 6 του ΕΓΛΣ (π.χ. 62.92: Έξοδα μεταφοράς πελατών τουριστικών γραφείων). Στη συνέχεια, με την έκδοση του σχετικού ΤΠΥ προς το πρακτορείο γενικού τουρισμού, το ποσό των φόρων θα καταχωρισθεί ως έσοδο, συμπεριλαμβανομένων στη συνολική αμοιβή, στον λογ. 73 «ΠΩΛΗΣΕΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ».

 

Σημειώνεται ότι στην περίπτωση που το σχετικό τιμολόγιο της ξένης αεροπορικής εταιρείας εκδίδεται στο όνομα του γραφείου γενικού τουρισμού, η εν λόγο υπηρεσία της μεταφοράς προσώπων, δε θα τιμολογηθεί όπως είναι φυσικό από το πρακτορείο που μεσολαβεί για τη ναύλωση του αεροσκάφους. Στην προκειμένη περίπτωση, η αξία του τιμολογίου της αεροπορικής εταιρείας, αποτελεί έξοδο για λογαριασμό τρίτου που πραγματοποιεί το πρακτορείο ναύλωσης Κατ’ επέκταση και η αξία των φόρων δε θα καταχωρισθεί ως έσοδο, αλλά θα εμφανιστεί ως απαίτηση (π.χ. λογ. 30) του πρακτορείου προς το τουριστικό γραφείο, στο όνομα του οποίου καταβάλλονται και τα κόμιστρα της μεταφοράς.

 

14.12.2009