Υπογραφή και ευθύνη λογιστή φοροτεχνικού

Υπάρχει ευθύνη του λογιστή-φοροτεχνικού όταν αποστέλλει την ατομική φορολογική δήλωση ενός φυσικού προσώπου έλληνα φορολογούμενου ή αλλοδαπού μέσω ιντερνέτ από το λογιστικό του γραφείο;

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

 

Ο νόμος 2873/2000 (άρθρο 38, παράγραφοι 2 και 3), καθιέρωσε την υποχρέωση της υπογραφής των κάθε είδους δηλώσεων φορολογίας εισοδήματος και ΦΠΑ, των επιχειρήσεων που τηρούν βιβλία Γ’ κατηγορίας, καθώς και των επιχειρήσεων που τηρούν βιβλία Β’ κατηγορίας (με ετήσια ακαθάριστα έσοδα, πάνω από κάποιο όριο), από λογιστή φοροτεχνικό, κάτοχο σχετικής άδειας άσκησης επαγγέλματος από το Ο.Ε.Ε.

 

Στη συνέχεια με την παράγραφο 2, του άρθρου 5, του Ν. 3453/2006, καταργήθηκε η υποχρεωτική υπογραφή των δηλώσεων ΦΠΑ, από λογιστή φοροτεχνικό (ισχύς από 1/1/2006).

 

Διαφορετική είναι η διάταξη της παραγράφου 3, του άρθρου 29 του ΠΔ 186/92 (ΚΒΣ), όπως ισχύει μετά την τροποποίησή της από την παράγραφο 9, του άρθρου 6, του Ν.3052/2002 και αφορά στην υποχρέωση υπογραφής των λογιστικών καταστάσεων (ισολογισμός κ.λπ.), από τον υπεύθυνο για την κατάρτισή τους, λογιστή φοροτεχνικό (ο οποίος έχει τις προϋποθέσεις του ΠΔ 340/98).

 

Επισημαίνουμε ότι όταν ο λογιστής φοροτεχνικός, υπογράφει ως εκπρόσωπος γραφείου παροχής λογιστικών και φοροτεχνικών υπηρεσιών, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 15 του ως άνω ΠΔ, αναγράφεται (στην υπογραφή) η επωνυμία του γραφείου, η διεύθυνση της έδρας του, ο ΑΦΜ, η αρμόδια ΔΥΟ και ο αριθμός μητρώου της άδειας λειτουργίας του γραφείου.

 

Σύμφωνα με τα ανωτέρω και σε συνδυασμό με τις διατάξεις του ΠΔ 340/1998 (περί του επαγγέλματος του Λογιστή Φοροτεχνικού), όπως ισχύει με την τελευταία τροποποίηση του Ν. 3470/2006, ο λογιστής φοροτεχνικός όταν καλείται να θέσει την υπογραφή του σε δηλώσεις ή έγγραφα της αρμοδιότητάς του και στο πλαίσιο των αναληφθεισών υποχρεώσεων του επαγγέλματός του έναντι τρίτου εντολέα, οφείλει να επιδεικνύει την ανάλογη επιμέλεια και να εφαρμόζει ορθά τις φορολογικές ή αλλες διατάξεις, με τρόπο ώστε να μην επέρχεται ζημιά ή απώλεια για αυτόν (τον εντολέα).

 

Οίκοθεν νοείται, ότι δεν επηρεάζει το γεγονός της χρήσης ηλεκτρονικών μέσων συμπλήρωσης δηλώσεων και εν συνεχεία αποστολής τους στην αρμόδια φορολογική αρχή (όπου αυτό είναι εφικτό), χωρίς ενδεχομένως την ενημέρωση του εντολέα. Όταν προβλέπεται η υπογραφή του λογιστή φοροτεχνικού και αυτή τίθεται (ηλεκτρονικά) σε τέτοιου είδους δηλώσεις, είναι σαφές ότι αναζητείται η ευθύνη.

 

Κατά την άποψή μας, ακόμη και όταν δεν υπογράφεται η φορολογική δήλωση που αποστέλλεται ηλεκτρονικά (δεν τίθενται δηλαδή τα στοιχεία του λογιστή φοροτεχνικού και του γραφείου που εκπροσωπεί, κάτω από την δήλωση),  ο εντολέας φορολογούμενος (πελάτης) έχει την δυνατότητα να στραφεί κατά του Γραφείου, σε περίπτωση που ο τρόπος αναγραφής των δεδομένων στα φορολογικά έντυπα, προκάλεσε σε αυτόν πρόσθετους φόρους ή πρόστιμα, προβάλλοντας ως απόδειξη το εκδοθέν φορολογικό στοιχείο (ΑΠΥ) που αντιπροσωπεύει την αμοιβή για τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Αν υποθέσουμε ότι δεν εκδόθηκε τέτοιο στοιχείο (κατά παράβαση των διατάξεων του ΚΒΣ), ωστόσο ο εντολέας πελάτης, έχει την δυνατότητα να αποδείξει ότι η φορολογική του δήλωση «έφυγε» ηλεκτρονικά από τις εγκαταστάσεις και το διαδικτυακό σύστημα του Γραφείου, είναι προφανές ότι την διαφορά θα επιλύσει κάποιο δικαστήριο.

 

30.3.2009