Φορολογικές υποχρεώσεις για πωλήσεις μέσω internet

Επιχείρηση η οποία θέλει να εμπορεύεται μουσικά όργανα μόνο μέσω e-shop ποιές φορολογικές υποχρεώσεις έχει και ποιά βιβλία τηρεί, είναι απαραίτητο να διατηρεί και κατάστημα;
 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
 
Οι εμπορικές συναλλαγές μέσω του διαδικτύου χωρίζονται σε δύο κατηγορίες:
 
Τις καθαρά ηλεκτρονικές συναλλαγές, στις οποίες όλη η διαδικασία δηλαδή παραγγελία - παραλαβή του προϊόντος συντελείται μέσω του διαδικτύου και κατ’ ανάγκη αφορά μόνο υπηρεσίες. Για παράδειγμα ηλεκτρονική συναλλαγή αποτελεί η παραγγελία από site στο διαδίκτυο ενός προγράμματος και η παραλαβή του με download από το site. Για αυτού του είδους τις ηλεκτρονικές συναλλαγές ισχύουν ορισμένες ειδικές φορολογικές διατάξεις, κυρίως όσον αφορά τον ΦΠΑ, οι οποίες ισχύουν κυρίως μετά την ψήφιση του Ν.3193/2003 με τα άρθρα 3 - 7 του οποίου καθιερώθηκαν ειδικές διατάξεις για το σύστημα του ΦΠΑ στις ηλεκτρονικές συναλλαγές.
 
Από την άλλη υπάρχουν οι «όχι αμιγώς» ηλεκτρονικές συναλλαγές στις οποίες η παραγγελία του προϊόντος από τον πελάτη δίνεται ηλεκτρονικά, αλλά η παράδοση του προϊόντος γίνεται (αναγκαστικά λόγω της υλικής του υπόστασης), με τον παραδοσιακό τρόπο της αποστολής στο χώρο του πελάτη. Για αυτού του είδους τις συναλλαγές δεν υπάρχουν ειδικές φορολογικές διατάξεις αφού η πώληση - διανομή του προϊόντος δεν διαφέρει από τις κλασσικές συναλλαγές.
 
Σημειώνεται ότι με το Ν.3193/2003 και κυρίως την εγκύκλιο ΠΟΛ.1144/2003, με την οποία δόθηκαν οδηγίες εφαρμογής των άρθρων 3-7 του Νόμου αυτού, πραγματοποιήθηκε μία καταγραφή των συναλλαγών που θεωρούνται ή όχι ως ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες. Ενδεικτικά δεν θεωρούνται ηλεκτρονικά παρεχόμενες υπηρεσίες: η διάθεση οποιουδήποτε υλικού αγαθού, άσχετα εάν η παραγγελία και επεξεργασία γίνεται ηλεκτρονικά όπως ενδεικτικά CD-ROM, δισκέτας και παρόμοιου υλικού μέσου έντυπου υλικού όπως βιβλίου, ειδησεογραφικού δελτίου, εφημερίδας ή περιοδικού CD, κασέτας ήχου βιντεοκασέτας, DVD, παιχνιδιών σε CD-ROM κλπ.
 
Η δραστηριότητα που αναφέρετε ανήκει σαφώς στη δεύτερη κατηγορία αφού η μόνη διαφορά από ένα κλασσικό κατάστημα είναι ότι δεν υπάρχει χώρος έκθεσης - παραγγελιοληψίας, αφού αυτή γίνεται μέσω του διαδικτύου, αλλά η διακίνηση και η πώληση των προϊόντων πραγματοποιείται κανονικά. Έτσι ο επιτηδευματίας που ασκεί τη δραστηριότητα αυτή έχει όλες τις φορολογικές υποχρεώσεις που θα είχε εάν διατηρούσε κατάστημα, δηλαδή λήψης και έκδοσης στοιχείων (Δ.Α., Α.Λ.Π. κλπ.), τήρησης βιβλίων Β ή Γ κατηγορίας κατά περίπτωση, απόδοσης του ΦΠΑ εκροών μετά τον συμψηφισμό του με αυτό των εισροών κοκ.
 
Όσον αφορά το θέμα του χώρου άσκησης της δραστηριότητάς του δεν είναι απαραίτητο να είναι κατάστημα, με την έννοια να δέχεται πελάτες κλπ., αλλά θα πρέπει να πληροί τις προδιαγραφές που χρειάζονται ώστε να μην δημιουργεί υποψίες στις αρχές για εικονική άσκηση δραστηριότητας. Η τήρηση των προδιαγραφών αυτών είναι θέμα πραγματικό και ως τέτοιο κρίνεται από τον Προϊστάμενο της αρμόδιας Δ.Ο.Υ. Ενδεικτικά μπορεί να αφορά την ανάγκη ύπαρξης γραφείου, την ανάγκη ύπαρξης αποθηκευτικού χώρου από τον οποίο διακινούνται τα εμπορεύματα ο οποίος χώρος μπορεί να θεωρηθεί απαραίτητος δεδομένης και της φύσης των προϊόντων που εμπορεύεται η επιχείρηση κοκ.
 
10.3.2009