Έκπτωση μισθοδοτικής δαπάνης περιστασιακά απασχολουμένων

Τεχνική Ατομική επιχείρηση χρησιμοποιεί διάφορους εργάτες, Έλληνες, αλλοδαπούς  με ή χωρίς χαρτιά για χρονικό διάστημα 2, 3 ή 5 ημερών και στην πραγματικότητα δεν προλαβαίνουμε να τους δηλώσουμε για διάφορους λόγους όπως π.χ. φεύγουν χωρίς να μας ειδοποιήσουν, λένε ότι θα φέρουν τα χαρτιά τους οι αλλοδαποί και ποτέ δεν τα φέρνουν κλπ. Τους πληρώνουμε κανονικά, υπογράφουν  τις αποδείξεις πληρωμής τους. Ανεξάρτητα από το ΙΚΑ, είναι δυνατόν τα χρήματα αυτά που δαπανούμε για μισθοδοσία να γράφονται ως ΕΞΟΔΑ στο Βιβλίο Εσόδων - Εξόδων, επειδή είναι πραγματικές δαπάνες; Με ποιο τρόπο είναι δυνατόν να δικαιολογούνται αυτού του είδους τα έξοδα μισθοδοσίας; Σε ποιους νόμους ή εγκυκλίους του Υπουργείου Οικονομικών θα ανατρέξουμε;

 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

 

Με βάση το άρθρο 31 (παρ.1,περ. α’, υποπερ.αα’) του ΚΦΕ, τα έξοδα μισθοδοσίας και αμοιβών προσωπικού, εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα, προκειμένου να προσδιορισθεί με λογιστικό τρόπο το καθαρό εισόδημα της επιχείρησης ( τήρηση βιβλίων με επάρκεια και ακρίβεια), εφόσον έχουν καταβληθεί ή βεβαιωθεί οι ασφαλιστικές εισφορές υπέρ του ΙΚΑ, ή άλλου ασφαλιστικού οργανισμού.

 

Ομοίως, και στη ΠΟΛ 1005/14-1-2005, στην οποία ενσωματώθηκε πλήθος περιπτώσεων εκπιπτομένων δαπανών με βάση τις αποφάσεις της Διοίκησης, αλλά και της δικαστηριακής νομολογίας, στο κεφάλαιο περί μισθών, αναφέρεται η ίδια ακριβώς προϋπόθεση για την δικαιολόγηση της δαπάνης μισθοδοσίας.

 

Ωστόσο, στην ως άνω υποπερίπτωση του άρθρου 31 του ΚΦΕ, αναφέρεται η φράση: «…εκτός αν από την κείμενη νομοθεσία προβλέπεται μερική ή ολική απαλλαγή από την υποχρέωση για την καταβολή εισφορών». Αυτό, σε συνδυασμό, με τα αναφερόμενα στην ΠΟΛ 1028/17-2-2006, στο κεφάλαιο: μισθοί και στην ενότητα: «με βάση τις αποφάσεις του ΣτΕ», περ.6, ήτοι: «…ειδικότερα δε στην περίπτωση που προβλέπεται από την διάταξη του άρθρου 2, παρ.1 του Ν.1846/1951, ο φορολογούμενος, για να αφαιρέσει από τα ακαθάριστα έσοδά του τις σχετικές δαπάνες μισθοδοσίας, πρέπει να επικαλεσθεί και να αποδείξει, αφενός την ιδιότητα των προσώπων που απασχόλησε, ως αλλοδαπών, αφετέρου δε τον κατά την διάταξη αυτή πρόσκαιρο χαρακτήρα της απασχόλησής τους στην Ελλάδα. (ΣτΕ 1830/1994». (ΠΛΗΡΗΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ 2008, ΣΕΛ.550).

 

Σε αυτές τις περιπτώσεις, όταν δηλαδή καταβάλλονται αμοιβές σε φυσικά πρόσωπα, περιστασιακά, όχι κατά σύστημα και οι αμοιβές αυτές χαρακτηρίζονται ως μικροποσά, είναι δυνατόν να εκδίδεται από τον καταβάλλοντα την αμοιβή «Απόδειξη Δαπάνης» του άρθρου 15 του ΚΒΣ. Οίκοθεν νοείται, ότι ο περιστασιακά εργαζόμενος δεν είναι επιτηδευματίας από άλλη αιτία. Επισημαίνεται όμως, ότι είναι απαραίτητη η αναγραφή του ΑΦΜ του δικαιούχου της αμοιβής, καθώς και η παρακράτηση φόρου 20% και αναλογικού χαρτοσήμου 3,6% (μαζί με τον ΟΓΑ), τα οποία αποδίδονται στη ΔΟΥ του εκδότη, μέσα στις νόμιμες προθεσμίες.

 

Πάντως, οι διατάξεις για την απασχόληση των αλλοδαπών είναι ιδιαίτερα αυστηρές και επισύρουν μεγάλα πρόστιμα στις περιπτώσεις μη τήρησής τους. Ήδη, από το 1990 με τον νόμο 1902/90, ορίσθηκε ότι εφόσον απασχολούνται στην Ελλάδα αλλοδαποί σε εργασία ασφαλιστέα στο ΙΚΑ, υποχρεωτικά ασφαλίζονται από την πρώτη ημέρα της απασχόλήσής τους (άρθρο 24). ʼλλες υποχρεώσεις των εργοδοτών προκύπτουν από τις διατάξεις των νόμων 2910/2001 (άρθρο 53) και 3013/2002 (άρθρα 19 κ.ε.), καθώς επίσης και του νεώτερου 3386/2005, ο οποίος ρυθμίζει με λεπτομέρεια την παροχή εργασίας από αλλοδαπούς (βλέπε «ΕΡΓΑΤΙΚΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ», σελ.94 και 111).

 

13.1.2009