Επωνυμία Ομόρρυθμης Εταιρείας

Με την αποχώρηση, λόγω συνταξιοδότησης, ομορρύθμου εταίρου, το όνομα του οποίου υπάρχει στην επωνυμία της Εταιρείας, είναι απαραίτητη η αλλαγή αυτής; Μπορεί η ΟΕ να συνεχίζει για εμπορικούς λόγους, να έχει την ίδια επωνυμία;
 
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
 
Η επωνυμία είναι το στοιχείο που χαρακτηρίζει την ΟΕ ως νομικό πρόσωπο. Με απλά λόγια είναι το όνομα με το οποίο η εταιρεία εμφανίζεται στις κάθε είδους συναλλαγές της, και συνεπώς, επιβάλλεται να υπάρχει σαφήνεια στον προσδιορισμό και στο περιεχόμενο αυτού. Στην βιβλιογραφία (Ρόκας, Αντωνόπουλος – Παμπούκης κ.λπ.) αναφέρονται τρεις βασικές αρχές που πρέπει να οριοθετούν την επωνυμία της ΟΕ: η αρχή της αλήθειας, την διάρκειας και της ενότητας. Εξάλλου, το άρθρο 20 του Εμπορικού Νόμου, παραπέμπει σε αυτήν την φιλοσοφία, δεδομένου ότι ορίζει την ΟΕ ως σύμβαση μεταξύ δύο ή περισσότερων, που έχουν σκοπό να «συμπορεύονται υπό επωνυμίαν εταιρικήν…». Η ανάλυση αυτών των τριών αρχών, που πρέπει να διέπουν την ύπαρξη της επωνυμίας, οδηγεί σε χρήσιμα συμπεράσματα και δίνει απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα.
 
Αρχή της αλήθειας
 
Η επωνυμία δεν πρέπει να παραπλανά τους συναλλασσόμενους με την Εταιρεία. Να αποδίδει τα χαρακτηριστικά αυτής και να μην περιέχει λέξεις φανταστικές, που ενδεχομένως να οδηγήσουν σε παραβατική συμπεριφορά. Το άρθρο 21 του Εμπορικού Νόμου, αναφέρει ότι σε περίπτωση που δεν ορίζεται επωνυμία στο καταστατικό της ΟΕ, τότε όλα τα ονόματα των εταίρων περιλαμβάνονται σ’ αυτήν. Όταν δε, ορίζεται το όνομα του εταίρου που θα εμφανίζεται στην επωνυμία, τα ονόματα των υπολοίπων, είναι πίσω από την συγκοπτόμενη λέξη «και Σία».
 
Αρχή της ενότητας
 
Αναφέρεται στην εξατομίκευση της ΟΕ υπό την έννοια να εμφανίζεται πάντα, υποχρεωτικά με μια συγκεκριμένη επωνυμία, χωρίς αλλαγές, περικοπές ή συντμήσεις που είναι δυνατόν να δημιουργήσουν αμφιβολίες στις συναλλαγές. Χρήσιμο είναι να αναφέρουμε εδώ, την διαφορά μεταξύ της επωνυμίας και του διακριτικού τίτλου (ο οποίος δεν είναι υποχρεωτικός). Ο διακριτικός τίτλος πρέπει πάντα να ακολουθεί την επωνυμία και σε καμιά περίπτωση να μην αντικαθιστά αυτή.
 
Αρχή της διάρκειας
 
Είναι ίσως η σπουδαιότερη αρχή συγκρότησης της επωνυμίας. Η Ο.Ε., όλα τα χρόνια που συναλλάσσεται κάτω από ένα συγκεκριμένο όνομα, έχει αποκτήσει μια αναγνωρισιμότητα και μια οικονομική ωφέλεια (λόγω της συνεχούς επαφής με τους πελάτες). Έτσι λοιπόν, αρκετές φορές βλέπουμε εταιρείες, να συνεχίζουν με την ίδια επωνυμία, ακόμη και σε περιπτώσεις θανάτου του εταίρου, που το όνομά του εμφανίζεται σ’ αυτήν, ή ακόμη αποχώρησης ή αποκλεισμού του, από την εταιρική σύμβαση. Η σχετική διάταξη, η οποία ισχύει και επιτρέπει την συνέχιση της εταιρείας με την αρχική της επωνυμία, μετά την αποχώρηση ή τον αποκλεισμό ή ακόμη και τον θάνατο εταίρου, το όνομα του οποίου βρίσκεται σ’ αυτήν, είναι το άρθρο 2 του ΝΔ της 28.4.1923 («περί διαρρυθμίσεως διατάξεων περί εταιρειών»), που αναφέρει τα εξής «Αποθανόντος (κατά μείζονα λόγο: αποχωρούντος ή αποκλεισθέντος) εταίρου, δύναται να συνεχισθεί η μέχρι τούδε επωνυμία εμπορικής εταιρείας, ανεξαρτήτως της μεταβολής. Εάν το όνομα του αποθανόντος εταίρου περιέχεται στην επωνυμία, προς συνέχιση αυτής απαιτείται ρητή συναίνεση των κληρονόμων αυτού».
 
Αυτονόητο είναι ότι αυτό θα μπορούσε να έχει προβλεφθεί και να αναφέρεται στο καταστατικό, εξαρχής.