Υγειονομικές Επιτροπές - Ενδικοφανής προσφυγή
ΣτΕ 1450/2017 Τμ. Α΄
Η οριστική κρίση των υγειονομικών οργάνων για τα ιατρικής φύσεως ζητήματα, όπως είναι το είδος των παθήσεων και το ποσοστό ανατομοφυσιολογικής βλάβης που οφείλεται στις παθήσεις αυτές, δεσμεύει, εφόσον είναι αιτιολογημένη, τα ασφαλιστικά όργανα του Οργανισμού, και τα επιλαμβανόμενα κατόπιν προσφυγής διοικητικά δικαστήρια. Τα υγειονομικά όργανα εκφέρουν επιπλέον γνώμη και για την επίδραση, από ασφαλιστική άποψη, των παθήσεων που έχουν διαπιστωθεί στην ενγένει ικανότητα του ασφαλισμένου. Για την επίδραση, όμως, αυτή αποφαίνονται τελικώς τα ασφαλιστικά όργανα, στα οποία καταλείπεται έδαφος ασφαλιστικής κρίσεως. Κατά συνέπεια, καταλείπεται έδαφος ασφαλιστικής κρίσης και στα διοικητικά δικαστήρια, όταν δικάζουν προσφυγές κατά των πράξεων των ασφαλιστικών οργάνων του ΟΓΑ. Η παράλειψη άσκησης προσφυγής ενώπιον της δευτεροβάθμιας υγειονομικής επιτροπής κατά της απόφασης της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής δεν καθιστά απαράδεκτη την αμφισβήτηση το πρώτον ενώπιον των διοικητικών δικαστηρίων του προσδιοριζόμενου από την πρωτοβάθμια υγειονομική επιτροπή ποσοστού ασφαλιστικής αναπηρίας. Η κρίση της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως ότι η προηγούμενη άσκηση της κατʼ άρθρο 33 του ΠΔ 78/1998 προσφυγής στη δευτεροβάθμια υγειονομική επιτροπή κατά της αποφάσεως της πρωτοβάθμιας υγειονομικής επιτροπής από την αναιρεσίβλητη δεν αποτελούσε προϋπόθεση για το παραδεκτό της ένδικης προσφυγής ενώπιον του διοικητικού πρωτοδικείου, είναι νόμιμη.