Όμιλος επιχειρήσεων - Πρόσωπο εργοδότη
ΑΠ 10/2018 Τμ. Β1ʼ Πολιτικό
Κατά την εννοιολογική διατύπωση της σύμβασης εργασίας, όπως αυτή συνάγεται από τη διάταξη του άρθρου 648 ΑΚ και μέσω των δύο βασικών και κυρίων υποχρεώσεων που απορρέουν από αυτή, ο εργαζόμενος παρέχει την εργασία του για ορισμένο ή αόριστο χρόνο στον εργοδότη και ο εργοδότης καταβάλλει το συμφωνημένο μισθό. Επί συμβάσεως εξαρτημένης εργασίας, ως εργοδότης θεωρείται κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο, στην υπηρεσία του οποίου διατελεί, με σχέση εξαρτημένης εργασίας, άλλο φυσικό πρόσωπο, το οποίο του παρέχει την εργασία αυτή και όχι απαραιτήτως το πρόσωπο το οποίο προέβη στην πρόσληψή του. Σε περίπτωση αμφισβήτησης, για τον προσδιορισμό της εργοδοτικής ιδιότητας λαμβάνεται υπόψη πρώτα το πρόσωπο εκείνο προς το συμφέρον του οποίου παρέχεται η εργασία, αυτός δε είναι ο φορέας της επιχείρησης και περαιτέρω το πρόσωπο, φυσικό ή νομικό, που φέρει τις δαπάνες και τους κινδύνους της επιχείρησης. Έννοια επιχείρησης. Όταν η επιχείρηση είναι οργανωμένη κατά συγκεντρωτικό τρόπο σε μία παραγωγική μονάδα, οι έννοιες της επιχείρησης και εκμετάλλευσης συμπίπτουν, ενώ, αν είναι οργανωμένη κατά συγκεντρωτικό τρόπο σε κλάδους παραγωγής, οι έννοιες μπορεί να διαχωρίζονται και η επιχείρηση μπορεί να αποτελείται από περισσότερες χωριστές εκμεταλλεύσεις, ανά μία έκαστη και με λειτουργική, οικονομική και νομική αυτοτέλεια, όπως συμβαίνει με τις θυγατρικές εταιρείες. Όμιλος εταιρειών. Δεν μπορεί να θεωρηθεί ενιαίος εργοδότης, έτσι που για διάφορα δικαιώματα του μισθωτού να είναι υπεύθυνες όλες οι εταιρείες ανεξαρτήτως του ποια εταιρεία τον απασχολεί σε κάθε συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Έτσι, επί ομίλου εταιρειών, που έχουν κοινά οικονομικά συμφέροντα, ακόμη και στην περίπτωση που η σύμβαση εργασίας του μισθωτού καταρτίστηκε με μία από τις εταιρείες του ομίλου και η αξιοποίηση της εργασίας του γίνεται και από άλλες εταιρείες του ομίλου, εργοδότης παραμένει η αντισυμβαλλόμενη του μισθωτού εταιρεία, η οποία ασκεί διευθυντικό έλεγχο επί της εργασίας του και ευθύνεται για την πληρωμή των πάσης φύσεως αποδοχών του. Περίπτωση εταιρειών συνδεδεμένων κατʼ άρθρο 42Ε Ν 2190/1920, όπου η εταιρεία στην οποία απασχολήθηκαν οι ενάγοντες ήταν θυγατρική της εναγομένης, πλην όμως δεν υφίστατο στενή συγκεντρωτική δόμηση, ούτε αυστηρά εξουσιαστική σχέση και εξάρτηση με εξοβελισμό κάθε δυνατότητας επιχειρηματικής πρωτοβουλίας της θυγατρικής από τη μητρική, καθόσον η θυγατρική ασκούσε αυτοτελή εμπορική δραστηριότητα και δράση αναπτύσσοντας επιχειρηματική πρωτοβουλία και ασκώντας η ίδια τις διευθυντικές εξουσίες και τον διευθυντικό έλεγχο στο προσωπικό που απασχολούσε προς εξυπηρέτηση των δικών της συμφερόντων, επωφελούμενη αυτή από την εργασία τους και φέροντας αυτή τον εργοδοτικό κίνδυνο.