Γραφίστας για τις υπηρεσίες σχεδίασης και δημιουργίας διαφόρων εντύπων (κάρτες, κατάλογοι, αφίσες, διαφημιστικά έντυπα) εκδίδει ΤΠΥ. Η παράδοση στον πελάτη αφορά και το ίδιο το υλικό (κάρτες κ.λπ.) το οποίο ο γραφίστας προμηθεύεται από τυπογραφείο αφού ο ίδιος δεν κάνει τις εκτυπώσεις διότι δεν έχει τα μηχανήματα. Πρέπει να εκδίδεται ξεχωριστό παραστατικό για την υπηρεσία γραφίστα και ξεχωριστό για το υλικό ή καλύπτεται με την έκδοση παροχής υπηρεσιών. Είναι μικτή η επιχείρηση ή παροχής υπηρεσιών; Υπό αυτό το πρίσμα τα εκτυπωτικά έξοδα τα χειριζόμαστε ως δαπάνες υπηρεσιών ή ως εμπορεύματα;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Από τα δεδομένα του ερωτήματος γίνεται αντιληπτό ότι ο γραφίστας αναλαμβάνει τη σχεδίαση και την εκτύπωση των σχεδίων του, χρησιμοποιώντας υπηρεσίες τρίτων (φασόν), δηλαδή του τυπογράφου. Επομένως, στην πράξη η πώληση εκτυπωμένων καρτών, αφισών κ.λπ. αποτελεί πώληση αγαθών τα οποία όμως ενσωματώνουν και τις υπηρεσίες σχεδίασης. Με βάση τα ανωτέρω, θεωρούμε ότι στην προκειμένη περίπτωση συντελείται μία παραγωγική διαδικασία από την οποία προκύπτει το εκτυπωμένο σχέδιο ως το τελικό προϊόν.
Συνεπώς, για την πώληση εκτυπώσεων θα πρέπει να εκδοθεί τιμολόγιο πώλησης αγαθού. Οι αγορές υλικών θα αντιμετωπισθούν ως αγορές πρώτων υλών με την δυνατότητα καταχώρισης και στα γενικά έξοδα εφόσον πρόκειται για αναλώσιμα υλικά και η αξία τους δεν κρίνεται σημαντική (παρ.8, άρθρο 20, του Ν 4308/2014). Υπό την έννοια αυτή, τα αναλώσιμα υλικά δεν θα απογράφονται. Οι δε υπηρεσίες εκτύπωσης θεωρούνται γενικά έξοδα τα οποία θα πρέπει να ενσωματωθούν στο κόστος παραγωγής των εκτυπωμένων σχεδίων (τελικά προϊόντα), αναλόγως της μεθόδου κοστολόγησης που η συγκεκριμένη επιχείρηση αποφασίσει να εφαρμόσει (άρθρο 20, των ΕΛΠ).
Σημειώνεται ότι στην περίπτωση της πώλησης σχεδίου, μη εκτυπωμένου, είναι προφανές ότι θα εκδοθεί ΤΠΥ καθώς πρόκειται για την παροχή συγκεκριμένης υπηρεσίας.