Δεδομένου ότι ο φορολογικός έλεγχος γίνεται με βάση συγκεκριμένα στοιχεία που δεν μεταβάλλονται ακόμη και εάν ο έλεγχος διενεργείται με καθυστέρηση, δεν υφίσταται υποχρέωση ολοκλήρωσης του ελέγχου εντός συγκεκριμένου χρόνου από τότε που δόθηκε εντολή για τη διενέργειά του, υπό την προϋπόθεση πάντως ότι το δικαίωμα της φορολογικής αρχής για την έκδοση των σχετικών πράξεων και την επιβολή των αναλογουσών επιβαρύνσεων δεν έχει υποπέσει σε παραγραφή (πρβλ. ΣτΕ 309/2012, ΣτΕ 4265/2001). Ενόψει των ανωτέρω και λαμβανομένου υπόψη ότι δεν μπορεί να θεωρηθεί στη συγκεκριμένη περίπτωση ότι η διάρκεια ελέγχου της αφορώσης τον αιτούντα υποθέσεως υπερέβη, και μάλιστα προδήλως, τον εύλογο χρόνο, νομίμως η φορολογική αρχή απέρριψε με την προσβαλλόμενη πράξη την αίτηση του αιτούντος να υπαχθεί στις ευνοϊκές διατάξεις του Ν 4321/2015. Η περιορισμένη κατά χρόνο εφαρμογή των διατάξεων του Ν 4321/2015, με τις οποίες προβλέπεται η ρύθμιση ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο, εντάσσεται στην επιτρεπτή κατά το Σύνταγμα ευχέρεια του νομοθέτη να καθορίζει τον τρόπο καταβολής των οφειλών προς το Δημόσιο βάσει γενικών και αντικειμενικών, όπως εν προκειμένω, κριτηρίων και δεν αντίκειται στην αρχή της ισότητας.