ΑΠ 216/2017 Τμ. Β2ʼ [Μονομερής βλαπτική μεταβολή συμβατικών όρων εργασίας - Δυνατότητες μισθωτού - Καταγγελία σύμβασης - Υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης]

ΑΠ 216/2017 Τμ. Β2ʼ

Μονομερής μεταβολή των όρων εργασίας. Έννοια. Άρθρο 7 εδ. α΄ Ν 2112/1920. Για την εφαρμογή της διάταξης αυτής, δεν αρκεί η μεταβολή να είναι μόνο μονομερής, αλλά απαιτείται να είναι και βλαπτική για τον εργαζόμενο, δηλαδή να προκαλεί σε αυτόν άμεση ή έμμεση υλική ή/και ηθική ζημία. Στην περίπτωση αυτή ο εργαζόμενος έχει διαζευκτικά τις εξής δυνατότητες: (α) να αποδεχθεί τη μεταβολή, με αποτέλεσμα τη σύναψη (σιωπηρά) νέας σύμβασης, τροποποιητικής της αρχικής, η οποία είναι έγκυρη, εφόσον δεν αντίκειται σε απαγορευτική διάταξη του νόμου ή στα χρηστά ήθη: (β) να θεωρήσει την πράξη αυτή του εργοδότη ως καταγγελία, εκ μέρους του, της εργασιακής σύμβασης και να απαιτήσει την καταβολή της προβλεπόμενης νόμιμης αποζημίωσης είτε (γ) να εμμείνει στην τήρηση των συμβατικών όρων, προσφέροντας τις υπηρεσίες του, σύμφωνα με τους προ της μεταβολής όρους, στην περίπτωση δε αυτήν, εάν ο εργοδότης δεν τις αποδεχθεί, καθίσταται υπερήμερος περί την αποδοχή της εργασίας και οφείλει μισθούς υπερημερίας ή, εκφράζοντας (ο μισθωτός) την αντίδρασή του, να παράσχει τη νέα εργασία του και να προσφύγει στο δικαστήριο ζητώντας να υποχρεωθεί ο εργοδότης του να τον απασχολεί σύμφωνα με τους προ της μεταβολής όρους. Βλαπτική μεταβολή θεωρείται και ο υποβιβασμός και η ανάθεση στον εργαζόμενο καθηκόντων υποδεέστερης ειδικότητας ή θέσης στην επιχείρηση, που συνεπάγεται, άμεσα ή έμμεσα, δυσμενείς υλικές ή/και ηθικές συνέπειες, όπως μείωση των αποδοχών του κ.λπ. Κρίσιμος χρόνος για τον χαρακτηρισμό της μονομερούς μεταβολής ως βλαπτικής ή μη, και δη για την κρίση ως προς τον χαρακτήρα της νέας θέσης, στην οποία τοποθετείται ο εργαζόμενος από τον εργοδότη, ως υποδεέστερης ή μη σε σχέση με αυτήν που κατείχε προηγουμένως, είναι ο χρόνος της πραγματοποίησης της μεταβολής αυτής, αφού κατά τον χρόνο αυτόν και με τα υπάρχοντα τότε δεδομένα καλείται και ο εργαζόμενος να την αποδεχθεί ή να την αποκρούσει, εφόσον αυτή είναι οριστική και μόνιμη κατά τον ως άνω χρόνο. Καταγγελία σύμβασης εργασίας αορίστου χρόνου. Υποχρέωση καταβολής στον μισθωτό της νόμιμης αποζημίωσης, ανεξάρτητα από τον λόγο που προκάλεσε την καταγγελία. Εκ τούτου προκύπτει ότι ο εργοδότης οφείλει την αποζημίωση και όταν καταγγέλλει τη σύμβαση εργασίας για κάθε άλλη υπαίτια μη εκπλήρωση ή πλημμελή εκπλήρωση των συμβατικών υποχρεώσεων του μισθωτού, όχι όμως και στην περίπτωση που ο εργαζόμενος δεν εκπληρώνει τις συμβατικές του υποχρεώσεις ή εκπληρώνει αυτές πλημμελώς, κακόβουλα, με αποκλειστικό σκοπό να εξαναγκάσει τον εργοδότη να τον απολύσει, για να εισπράξει την αποζημίωση απόλυσης, οπότε και η αξίωση για καταβολή αποζημίωσης είναι καταχρηστική.