Ιδιοκτήτης ταξί έχει 100% σε ταξί Α και 50% σε ταξί Β. Επειδή το ταξί Β δεν το κινεί έχει κάνει διακοπή στη ΔΟΥ το δικό του ταξίμετρο. Δεν έχει συνάψει κάποιο συμφωνητικό μίσθωσης ή παραχώρησης του δικού του ποσοστού με τον συνέταιρο του για το ταξί Β. Ερωτάται:
1) Έχει κάποια υποχρέωση για το ταξί Β (π.χ. οφείλουν να επιμερίζονται τα έσοδα και τα έξοδα);
2) Σε περίπτωση ατυχήματος στο ταξί Β, πώς αντιμετωπίζονται τα τιμολόγια ζημιών και η οποιαδήποτε αποζημίωση (θα υπολογιστούν όλα δια 2); Πρέπει τα τιμολόγια να εκδοθούν με τα στοιχεία και των δύο;
3) Η άτυπη παραχώρηση χρήσης του 50% υποκρύπτει κάποια δωρεά;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Σαφώς υπάρχει διαφοροποίηση ανάμεσα στο πρόσωπο του ιδιοκτήτη, ήτοι της άδειας ΔΧ επιβατικού και του οδηγού ΤΑΞΙ, μολονότι συχνά οι δύο ρόλοι ανήκουν στο ίδιο πρόσωπο. Επιπλέον, σε περίπτωση που σε ένα φυσικό πρόσωπο ανήκουν περισσότερες της μίας άδειες στα λογιστικά αρχεία καταχωρίζονται τα έσοδα και τα έξοδα συνολικά, δίχως να υφίσταται υποχρέωση για διακριτή παρουσίαση ανά άδεια. Η δε κατοχή ποσοστού της άδειας ΤΑΞΙ ουσιαστικά επιβάλλει τον επιμερισμό των αντίστοιχων εσόδων και εξόδων από την εκμετάλλευσή του μεταξύ των εκμεταλλευτών. Στην προκειμένη περίπτωση η έκδοση των σχετικών παραστατικών για τα έξοδα που πραγματοποιούνται μπορούν να εκδίδονται στο όνομα οπουδήποτε εκ των ιδιοκτητών της άδειας. Εν συνεχεία, ο επιμερισμός του εξόδου θα γίνει με την σύνταξη λογιστικού σημειώματος βάσει του ποσοστού συμμετοχής του κάθε εκμεταλλευτή στην άδεια του οχήματος. Είναι προφανές ότι στις τριμηνιαίες καταστάσεις ΜΥΦ θα εμφανισθούν μόνο τα στοιχεία του προσώπου που εμφανίζεται στο οικείο τιμολόγιο. Επισημαίνεται ότι αυτό δεν έχει κάποια φορολογική επίπτωση, ως προς την ΜΥΦ, για τον λήπτη του στοιχείου.
Η παραχώρηση χρήσης δίχως την λήψη ανταλλάγματος δεν απαγορεύεται από τις διατάξεις του αστικού δικαίου. Η σύνταξη ενός τέτοιου παραχωρητηρίου δημιουργεί σκόπιμα, κατά την άποψή μας, ερωτήματα από την πλευρά της φορολογική αρχής όσον αφορά την γνησιότητά της. Για τον λόγο αυτό θεωρούμε θεμιτή τη σύνταξη ενός συμφωνητικού μίσθωσης του ποσοστού της αδείας του ενός ιδιοκτήτη προς τον άλλον.
Τέλος, η μίσθωση του ΤΑΧΙ συμπεριλαμβανομένης και της σχετικής άδειας λειτουργίας του, εφόσον δεν αποτελεί δραστηριότητα που απαλλάσσεται του ΦΠΑ, ο υποκείμενος στο φόρο (εκμισθωτής - ιδιοκτήτης του ΤΑΞΙ) έχει τις υποχρεώσεις:
α) του άρθρου 36, του Ν 2859/2000 (δήλωση έναρξης εργασιών, τήρησης λογιστικών αρχείων και έκδοσης τιμολογίου κ.λπ.), όπως επίσης και
β) του άρθρου 38 (υποβολή δηλώσεων ΦΠΑ).