Πώς αντιμετωπίζουμε τις δαπάνες καυσίμων ΙΧ αυτοκινήτων δικηγόρων ελεύθερων επαγγελματιών με Β΄ κατηγορίας;
Συγκεκριμένα:
1.Το ποσό του τιμολογίου καυσίμου εντάσσεται ολόκληρο στις μη εκπιπτόμενες δαπάνες ή εκπίπτει τμήμα του ή τμήμα ΦΠΑ;
2. Συντάσσουμε κατάσταση με επωνυμία, διεύθυνση, ημερομηνία πελάτη;
3.Τι ποσοστό της ετήσιας δαπάνης γίνεται φορολογική αναμόρφωση (έχουν σχέση τα κυβικά);
4. Στον έλεγχο, ποιο ποσοστό της δαπάνης αναγνωρίζεται προς έκπτωση από το εισόδημα επί του ετήσιου τζίρου.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Ο ΚΦΕ (Ν 4172/2013), με το άρθρο 22, καθιερώνει κανόνες για την έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα των ασκούντων επιχειρηματική δραστηριότητα, εκείνων των δαπανών που πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης, αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και εγγράφονται στα λογιστικά βιβλία. Επομένως, τίθεται γενικός κανόνας για την έκπτωση των επιχειρηματικών δαπανών / εξόδων, με την έννοια ότι καταρχήν εκπίπτουν όλες οι δαπάνες.
Το ως άνω άρθρο 22, ασφαλώς, πρέπει να εξετάζεται συστηματικά και σε σχέση με το επόμενο άρθρο 23, το οποίο αναφέρεται στις μη εκπιπτόμενες επιχειρηματικές δαπάνες. Συνεπώς, ο κανόνας που εισάγεται με τον Ν 4172/2013, είναι ότι όποια δαπάνη πληροί τα κριτήρια του άρθρου 22 και συγχρόνως δεν εμπίπτει στον περιοριστικό κατάλογο των μη εκπιπτόμενων δαπανών του άρθρου 23, εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης (Πολ. 1113/2015). \
Περαιτέρω, ως προς το ερώτημά σας, στο άρθρο 23 δεν γίνεται αναφορά σε έξοδα μετακίνησης (καυσίμων, εισιτηρίων κ.λπ.), ως μη εκπιπτόμενης δαπάνης, πέραν ορισμένων προϋποθέσεων, όπως για παράδειγμα η τμηματική ή ολική εξόφληση να έγινε με τη χρήση τραπεζικού μέσου πληρωμής κ.λπ. εφόσον το ύψος των εν λόγω δαπανών υπερβαίνει τα 500 ευρώ ανά συναλλαγή. Εννοείται ότι θα υπάρχουν τα προβλεπόμενα παραστατικά βάσει ΕΛΠ, για την καταχώρισή στα λογιστικά βιβλία.
Ωστόσο, εξαιτίας της περ. ιβ, του άρθρου 23 και με την πιθανότητα οι εν λόγω δαπάνες μετακίνησης να χαρακτηρισθούν από τον φορολογικό έλεγχο ως προσωπικές, ο δικηγόρος είναι σκόπιμο να συσχετίζει τα έξοδα αυτά με τα έσοδά του. Αυτό μπορεί να γίνει με την σύνταξη κατάστασης εξόδων ανά υπόθεση ή ανά πελάτη προκειμένου αποδεικνύεται η παραγωγικότητα των δαπανών αυτών. Χρειάζεται να τονίσουμε ότι ο νόμος δεν θέτει περιορισμούς ή αντικειμενικά κριτήρια αναφορικά με το ετήσιο ύψος των συγκεκριμένων εξόδων κίνησης όπως λ.χ. ο όγκος του κινητήρα του επιβατικού αυτοκινήτου που χρησιμοποιείται για τις μετακινήσεις του επιχειρηματία. Ο τελευταίος, επίσης, μπορεί να μειώσει το σχετικό έξοδο καταχωρίζοντας ένα μέρος αυτού ως μόνιμη διαφορά λογιστικής και φορολογικής βάσης στην κατάσταση αναμόρφωσης αν θεωρεί ότι αφορά προσωπικές μετακινήσεις.
Ως προς τον ΦΠΑ, σημειώνεται ότι σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. δ, της παρ. 4, του άρθρου 30, ο ΦΠΑ που επιβαρύνει έξοδα μετακίνησης δεν εκπίπτει από τον φόρο των εκροών της αντίστοιχης περιόδου. Ωστόσο, μπορεί να αναγνωρισθεί ως φορολογική δαπάνη κατά τα ανωτέρω.