Ενοικίαση οικίας

Ανωνυμη εταιρεια ενοικιαζει οικια απο νομικο προσωπο για τις αναγκες του δ/ντα συμβουλου. Oι δαπανες του ενοικιου αλλα και των δαπανων ηλεκτρισμου-ευδαπ εμπιπτουν στις διαταξεις του αρθρου 13 ν.4172/2013. Επισης επειδη το ενοικιο υποκειται σε ΦΠΑ θα εκπιπτει ως ΦΠΑ δαπανων

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Σύμφωνα με την παρ.5 του άρθρου 13 του ΚΦΕ η αγοραία αξία της παραχώρησης κατοικίας σε εργαζόμενο ή εταίρο ή μέτοχο από ένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή νομική οντότητα, για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα ενός φορολογικού έτους, αποτιμάται στο ποσό του μισθώματος που καταβάλλει η επιχείρηση ή σε περίπτωση ιδιόκτητης κατοικίας σε ποσοστό τρία τοις εκατό (3%) επί της αντικειμενικής αξίας του ακινήτου. Ταυτόχρονα όμως ισχύει και η παρ.1 του ιδίου άρθρου σύμφωνα με την οποία «με την επιφύλαξη των διατάξεων των παραγράφων 2, 3, 4 και 5 οποιεσδήποτε παροχές σε είδος που λαμβάνει ένας εργαζόμενος ή συγγενικό πρόσωπο αυτού συνυπολογίζονται στο φορολογητέο εισόδημά του στην αγοραία αξία τους, εφόσον η συνολική αξία των παροχών σε είδος υπερβαίνει το ποσό των τριακοσίων (300) ευρώ ανά φορολογικό έτος». Με την εγκύκλιο ΠΟΛ.1219/2014 διευκρινίστηκε ότι στις υπαγόμενες στην παραπάνω διάταξη περιπτώσεις περιλαμβάνεται και οι διάφορες πληρωμές που γίνονται απευθείας από τους εργοδότες σε τρίτους, που δεν αφορούν το αντικείμενο της εργασίας τους ή το επίπεδο της θέσης που κατέχουν. Γενικότερα αναφέρεται ότι στην έννοια των παροχών σε είδος που φορολογούνται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία εντάσσεται κάθε παροχή σε είδος που χορηγείται στο μισθωτό, με εξαίρεση τις παροχές που αποβλέπουν αποκλειστικά στην κάλυψη δαπανών ή αποκατάσταση ζημιών του φυσικού προσώπου στα πλαίσια της εργασιακής του σχέσης και κατά την εκτέλεση της εργασίας του, όπως ορίζεται στο άρθρο 12 παρ. 2 ν. 4172/2013, οι οποίες ως εκ του είδους τους, βαρύνουν τον εργοδότη, οπότε στην τελευταία αυτή περίπτωση η παροχή αυτή δεν έχει τα εννοιολογικά χαρακτηριστικά του εισοδήματος.

Εν όψει των ανωτέρω η άποψή μας είναι και οι δαπάνες που αναφέρονται στο ερώτημα, εφόσον υπερβαίνουν το ποσό των 300 ευρώ εντός του φορολογικού έτους, εμπίπτουν στην έννοια των παροχών σε είδος.

Όσον αφορά το θέμα του ΦΠΑ το κριτήριο βάσει του οποίου κρίνεται το δικαίωμα έκπτωσης του ΦΠΑ των εισροών, είναι κατά πόσο η δαπάνη με την οποία αυτός συνδέεται διατίθεται για την άσκηση φορολογητέας δραστηριότητας.

Κατά ρητή ωστόσο πρόβλεψη της παρ.4 του άρθρου 30 του κωδ. ΦΠΑ δεν παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης του φόρου με τον οποίο έχουν επιβαρυνθεί μεταξύ άλλων οι δαπάνες στέγασης, για το προσωπικό ή τους εκπροσώπους της επιχείρησης. Κατά συνέπεια και στον ΦΠΑ η επιχείρηση δεν έχει δικαίωμα έκπτωσης από το φόρο των εκροών της, του ΦΠΑ που αφορά την παροχή στέγης στον διευθύνοντα σύμβουλο.