Εταιρεία μισθώνει ξενοδοχειακή μονάδα. Ο ΕΝ.Φ.Ι.Α., ο οποίος εκδίδεται στο όνομα του εκμισθωτή μπορεί να εμφανιστεί ως έξοδο στα βιβλία του μισθωτή, με δεδομένο ότι αυτός ουσιαστικά το πληρώνει;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Ο ΕΝ.Φ.Ι.Α., όπως εξάλλου προκύπτει και από την ονομασία του, επιβαρύνει τον ιδιοκτήτη του ακινήτου, ή σε κάθε περίπτωση, τον κάτοχο του εμπράγματου δικαιώματος επί αυτού (επικαρπία, ψιλή κυριότητα κ.λπ.). Εφόσον το ακίνητο εκμισθώνεται, ο φόρος θα βεβαιωθεί στον εκμισθωτή (δηλαδή στον ιδιοκτήτη). Ο μισθωτής, δεν εμπλέκεται στην διαδικασία βεβαίωσης και καταβολής του φόρου, πολύ περισσότερο, δεν είναι δυνατόν να καταχωρίζει στα βιβλία του το σχετικό έξοδο, αφού δεν τον αφορά. Έτσι λοιπόν, αντικείμενο του φόρου είναι η αξία των ακινήτων ή των εμπράγματων δικαιωμάτων, ενώ υποκείμενο του φόρου είναι κάθε πρόσωπο που είναι ιδιοκτήτης του ακινήτου, ή κατέχει κάποιο εμπράγματο δικαίωμα επί αυτού. Στην τελευταία αυτή περίπτωση, ο φόρος υπολογίζεται αναλογικά επί της αξίας του συγκεκριμένου δικαιώματος (άρθρα 1 και 2 του Ν. 4223/2013).
Ωστόσο, κατά την γνώμη μας, αν συμφωνηθεί να καταβληθεί από τον μισθωτή-χρήστη του ακινήτου, μέσω του μισθωτηρίου (αφού έτσι, κατά μία έννοια, θα αποτελεί μέρος του μισθώματος), με το δεδομένο ότι ικανοποιούνται οι τρεις προϋποθέσεις του άρθρου 22 του ΚΦΕ (Ν 4172/2013), περί εκπιπτομένων επιχειρηματικών δαπανών, είναι δυνατόν να θεωρηθεί ως έξοδό του και να καταχωριστεί στα βιβλία του. Εξάλλου και η Πολ. 1113/2-6-2015 (κοινοποίηση των διατάξεων των άρθρων 22, 22Α και 23) δεν αναφέρεται σε κάποιον περιορισμό, ενώ ο νέος ΚΦΕ, δεν περιλαμβάνει στις διατάξεις του, ως μη εκπιπτόμενη δαπάνη τον ΕΝ.Φ.Ι.Α. (σε αντίθεση με τον καταργηθέντα Ν 2238/1994, στον οποίο ρητά οριζόταν η μη αναγνώριση των φόρων κεφαλαίου – ΦΜΑΠ, ΦΑΠ κ.λπ. – που μεταφέρονταν στην διάθεση των κερδών, ως μη επιβαρύνοντες το λειτουργικό κόστος, ή αναμορφώνονταν φορολογικά, αν είχαν μεταφερθεί στον λογαριασμό Γενικής Εκμετάλλευσης).