Είδη συσκευασίας που δεν επιστρέφονται

Έχοντας υπόψη τις διατάξεις του άρθρου 19 παρ.4 του κώδικα ΦΠΑ και τις διατάξεις του άρθρου 25 Ν.3522/06 που αναφέρεται στην παράγραφο 4 του άρθρου 30 του κώδικα ΦΠΑ, περί δικαιώματος έκπτωσης του ΦΠΑ στην αγορά ειδών συσκευασίας (εγγύηση). Θα ήθελα να ρωτήσω σε περίπτωση μη συμψηφισμού του ΦΠΑ κατά την αγορά των ειδών συσκευασίας, το τιμολόγιο που θα εκδοθεί προς τον πελάτη λόγω μη επιστροφής τους ή λόγω ζημιάς που έχουν υποστεί (καλύπτονται από εγγύηση) θα πρέπει να επιβαρυνθεί με ΦΠΑ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Μετά την κατάργηση της περίπτωσης στ της παραγράφου 4, του άρθρου 30 του Κώδικα ΦΠΑ (Ν 2859/2000), από 1.1.2006 (άρθρο 25 Ν 3522/2006), παρέχεται δικαίωμα έκπτωσης στην αγορά, ή εισαγωγή, ή ενδοκοινοτική απόκτηση ειδών συσκευασίας (που επιστρέφονται), ανεξάρτητα αν η παράδοσή τους καλύπτεται από εγγύηση (ΠΟΛ 1049/2007). Κατά συνέπεια, η αξία των επιστρεπτέων κενών συσκευασίας, αναγράφεται στο τιμολόγιο πώλησης χωρίς ΦΠΑ, ασχέτως αν καταβάλλεται ή όχι, εγγύηση από τον πελάτη.

Σε περίπτωση όμως, που τα επιστρεφόμενα είδη συσκευασίας (για τα οποία δεν έχει υπολογισθεί ΦΠΑ), τελικώς δεν επιστρέφονται, υφίσταται υποχρέωση καταβολής ΦΠΑ. Ο χρόνος της καταβολής αυτής είναι πραγματικός και, σε κάθε περίπτωση, εξαρτάται από τυχόν συμβάσεις ή συμφωνίες των συμβαλλομένων, χωρίς όμως να υπερβαίνει την πενταετία, που ισχύει για τον διακανονισμό του φόρου των παγίων. Σύμφωνα με τις οδηγίες της ως άνω ΠΟΛ 1049/2007, η αξία της επιστρεφόμενης συσκευασίας κρίνεται σκόπιμο να αναγράφεται, για πληροφοριακούς και ελεγκτικούς σκοπούς στον χώρο παρατηρήσεων του τιμολογίου, προκειμένου να προσδιορισθεί η φορολογητέα βάση σε μεταγενέστερο χρόνο, όπου τυχόν οφειλόμενος ΦΠΑ θα καταβάλλεται είτε με την έκδοση παραστατικού, για την σχετική χρέωση, είτε με την διενέργεια διακανονισμού (μέσω της εκκαθαριστικής δήλωσης ΦΠΑ). Επισημαίνεται δε ότι στο πλαίσιο της συμφωνίας των συμβαλλομένων, δεν αποκλείεται η καταβολή αποζημίωσης από τον αγοραστή προς τον πωλητή για τυχόν φθορές που προξενήθηκαν στα είδη συσκευασίας.

Συνοψίζοντας, εφόσον ο πελάτης δεν επέστρεψε τα είδη συσκευασίας στον πωλητή, τότε θεωρείται ότι πραγματοποιήθηκε πώληση αυτών και ως εκ τούτου η επιχείρηση θα πρέπει να εκδώσει τιμολόγιο πώλησης αναγράφοντας τόσο την αξία, όσο και τον αναλογούντα ΦΠΑ επί της αξίας των (πωληθέντων) ειδών συσκευασίας που δεν επιστράφηκαν. Σε κάθε περίπτωση, ο ΦΠΑ που αναλογεί στην αξία των ειδών συσκευασίας θα πρέπει να αποδοθεί στο δημόσιο είτε μέσω της υποβολής της οικείας περιοδικής δήλωσης στην περίπτωση της πώλησης, ή κατά την υποβολή της ετήσιας εκκαθαριστικής δήλωσης με τη διενέργεια του διακανονισμού (βλ. άρθρο 33, του ΦΠΑ). Τονίζεται δε ότι η χρέωση και απόδοση του αναλογούντος ΦΠΑ εφόσον συντελείται παράδοση των ανωτέρω ειδών (άρθρο 5 του ΦΠΑ), είναι ανεξάρτητες από το γεγονός ότι η επιχείρηση δεν άσκησε το δικαίωμα έκπτωσης, κατά την αγορά των ειδών αυτών, εφόσον την περίοδο εκείνη δεν είχε τέτοιο δικαίωμα.

(Βλέπε άρθρο, με παραδείγματα και λογιστικές εγγραφές, με τίτλο: «Ο λογιστικός χειρισμός των επιστρεπτέων ειδών συσκευασίας» στο τεύχος του περιοδικού «ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ», Ιανουάριος 2010).