Συνταξιοδότηση διαζευγμένων σε περίπτωση θανάτου πρώην συζύγου
ΣτΕ 4281/2014 Τμ. Α΄
Ο διαζευγμένος ή η διαζευγμένη δικαιούται συντάξεως λόγω θανάτου του/της πρώην συζύγου, ασφαλισμένου ή συνταξιούχου φορέων κύριας ασφάλισης αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, εφόσον πληρούνται αθροιστικά οι προϋποθέσεις του άρθρου 4 του Ν 3232/2004 , μεταξύ των οποίων απαιτείται, όπως προκύπτει από την ίδια τη διατύπωση της διάταξης της περ. β της παρ. 1 του ως άνω άρθρου και νόμου, ο/η πρώην σύζυγος, κατά τη στιγμή του θανάτου του/της, να είχε υποχρέωση καταβολής διατροφής που είχε καθοριστεί είτε με δικαστική απόφαση είτε με σύμβαση μεταξύ των πρώην συζύγων (ΣτΕ 4510/2013 ). Η κρίση της προσβαλλόμενης απόφασης παρίσταται πλημμελώς και ανεπαρκώς αιτιολογημένη ως προς το κρίσιμο στην προκείμενη περίπτωση ζήτημα της μη ύπαρξης προφορικής συμφωνίας περί καταβολής διατροφής μεταξύ της αναιρεσείουσας και του πρώην συζύγου της, καλύπτουσας το χρονικό διάστημα μεταξύ της λήξεως ισχύος της 1577/1998 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Μάρτιος 2000) και της ημερομηνίας θανάτου του τελευταίου (12-3-2005). Τούτο δε διότι η ειδικότερη κρίση περί μη ύπαρξης συμφωνίας για το ως άνω χρονικό διάστημα ήταν επιβεβλημένη για την πληρότητα της αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης, δεδομένου ότι από το περιεχόμενο όλων των ενόρκων βεβαιώσεων και μαρτυρικών καταθέσεων προέκυπτε συνεχής καταβολή διατροφής στην αναιρεσείουσα μέχρι το θάνατο του πρώην συζύγου της, χωρίς να έχει μάλιστα μεσολαβήσει δικαστική απόφαση μεταγενέστερη εκείνης του 1998.