21 Ιουλίου 2010
Έκπτωση εξόδων τεχνικού

Θα θέλαμε να μάθουμε ποιά έξοδα εκπίπτουν και ποιά όχι, όσον αφορά την επίσκεψη τεχνικού για εγκατάσταση ή επισκευή μηχανήματος. Παράδειγμα αυτών είναι εισιτήρια, ξενοδοχεία, διατροφή, μεταφορά/κίνηση εντός του νομού της εταιρείας.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σύμφωνα με το άρθρο 31 του ΚΦΕ, το καθαρό εισόδημα των επιχειρήσεων που τηρούν επαρκή και ακριβή βιβλία και στοιχεία, εξευρίσκεται με λογιστικό τρόπο, με αφαίρεση των γενικών εξόδων διαχείρισης από τα ακαθάριστα έσοδά της. Περαιτέρω, στις υποπεριπτώσεις της παραγράφου 1, του ως άνω άρθρου (από α, έως ω) περιγράφονται διάφορες δαπάνες που, κατά περίπτωση, περιλαμβάνονται στα γενικά έξοδα διαχείρισης. Η υποπερίπτωση (μ) αφορά την καταβολή εξόδων διανυκτέρευσης σε ξενοδοχείο «αλλοδαπών πελατών, αντιπροσώπων και διευθυντικών στελεχών ημεδαπών ή αλλοδαπών επιχειρήσεων, καθώς και ειδικών επιστημόνων, που προκύπτει από τα εκδοθέντα φορολογικά στοιχεία». Στη συνέχεια, με το άρθρο 8 του Ν.3522/2006, αντικαθίσταται σχετικό εδάφιο της υποπερίπτωσης αυτής και διευκρινίζεται, η σχέση της δαπάνης με την εγκατάσταση της επιχείρησης και με τον τόπο λειτουργίας του ξενοδοχείου. «Τα ανωτέρω ισχύουν με την προϋπόθεση ότι το ξενοδοχείο ευρίσκεται εντός του νομού, στην χωρική αρμοδιότητα του οποίου είναι εγκατεστημένη η έδρα ή υποκατάστημα της επιχείρησης που επιβαρύνεται με τα πιο πάνω έξοδα. Λοιπά έξοδα φιλοξενίας και διανυκτέρευσης, δεν αναγνωρίζονται προς έκπτωση».
Σκόπιμο είναι να επισημάνουμε ότι τυχόν έξοδα που αφορούν την μετακίνηση του τεχνικού (εισιτήρια, μικρογεύματα κ.λπ.), εμπίπτουν στα γενικά έξοδα διαχείρισης και θα πρέπει γενικώς να καλύπτονται σωρευτικά από τις προϋποθέσεις που θέτει η φορολογία εισοδήματος για την αναγνώρισή τους.
Περαιτέρω, υποθέτοντας ότι αναφέρεσθε σε τεχνικό, ο οποίος είναι υπάλληλος της επιχείρησης και επισκέπτεται είτε εγκαταστάσεις της, είτε άλλα σημεία πελατών της, για τον έλεγχο καλής λειτουργίας μηχανημάτων, ή την επισκευή τους κ.λπ. και συνεπώς, έχουμε εκτέλεση εκτός έδρας υπηρεσίας, επισημαίνουμε τα εξής:
Τα πρόσωπα αυτά (με σχέση εξαρτημένης εργασίας) πρέπει να συγκεντρώνουν όλα τα δικαιολογητικά για τα έξοδα που πραγματοποιούν και να τα καταθέτουν, κατά την επιστροφή τους, στην επιχείρηση. Με αυτόν τον τρόπο αποδεικνύεται η καταβολή των αντίστοιχων ποσών, ως εξόδων κίνησης. Σημειώνουμε ότι σε αντίθετη περίπτωση, τα καταβαλλόμενα αυτά ποσά, θεωρούνται πρόσθετος μισθός αυτών των εργαζομένων. Σύμφωνα με την περίπτωση α, της παραγράφου 4, του ΚΦΕ, η αποζημίωση που παρέχεται σε υπαλλήλους επιχειρήσεων για δαπάνες υπηρεσίας, που τους έχει ανατεθεί, δεν θεωρείται εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, μόνο εφόσον αποδεικνύεται η καταβολή τους από τα σχετικά παραστατικά, που προβλέπονται από τις διατάξεις του ΚΒΣ. Η διάταξη αυτή προστέθηκε στον ΚΦΕ με την παράγραφο 15, του άρθρου 1, του Ν. 2459/1997 και μετά την ισχύ της, αν καταβάλλονται έξοδα κίνησης στο προσωπικό επιχείρησης (έξοδα διανυκτέρευσης σε ξενοδοχεία, έξοδα διατροφής σε εστιατόρια, έξοδα κίνησης αυτοκινήτων, καύσιμα και λοιπά), χωρίς να υφίστανται τα αντίστοιχα παραστατικά του ΚΒΣ, τα επί πλέον ποσά θεωρούνται εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες.
Επί πλέον, με την ΠΟΛ 1036/2006, (κοινοποίηση των διατάξεων του Ν.3427/2005), ορίσθηκε ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης, των εξόδων που καταβάλλονται για την διαμονή των υπαλλήλων τους σε ξενοδοχεία (ή ενοικιαζόμενα δωμάτια), είναι ο τόπος εργασίας και προσωρινής διαμονής των εργαζομένων που απασχολούνται εκτός έδρας, να απέχει από την μόνιμη κατοικία τους 100 χιλιόμετρα και άνω και τα σχετικά δικαιολογητικά να έχουν εκδοθεί στο όνομα της επιχείρησης.
21.7.2010
ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Σύμφωνα με το άρθρο 31 του ΚΦΕ, το καθαρό εισόδημα των επιχειρήσεων που τηρούν επαρκή και ακριβή βιβλία και στοιχεία, εξευρίσκεται με λογιστικό τρόπο, με αφαίρεση των γενικών εξόδων διαχείρισης από τα ακαθάριστα έσοδά της. Περαιτέρω, στις υποπεριπτώσεις της παραγράφου 1, του ως άνω άρθρου (από α, έως ω) περιγράφονται διάφορες δαπάνες που, κατά περίπτωση, περιλαμβάνονται στα γενικά έξοδα διαχείρισης. Η υποπερίπτωση (μ) αφορά την καταβολή εξόδων διανυκτέρευσης σε ξενοδοχείο «αλλοδαπών πελατών, αντιπροσώπων και διευθυντικών στελεχών ημεδαπών ή αλλοδαπών επιχειρήσεων, καθώς και ειδικών επιστημόνων, που προκύπτει από τα εκδοθέντα φορολογικά στοιχεία». Στη συνέχεια, με το άρθρο 8 του Ν.3522/2006, αντικαθίσταται σχετικό εδάφιο της υποπερίπτωσης αυτής και διευκρινίζεται, η σχέση της δαπάνης με την εγκατάσταση της επιχείρησης και με τον τόπο λειτουργίας του ξενοδοχείου. «Τα ανωτέρω ισχύουν με την προϋπόθεση ότι το ξενοδοχείο ευρίσκεται εντός του νομού, στην χωρική αρμοδιότητα του οποίου είναι εγκατεστημένη η έδρα ή υποκατάστημα της επιχείρησης που επιβαρύνεται με τα πιο πάνω έξοδα. Λοιπά έξοδα φιλοξενίας και διανυκτέρευσης, δεν αναγνωρίζονται προς έκπτωση».
Σκόπιμο είναι να επισημάνουμε ότι τυχόν έξοδα που αφορούν την μετακίνηση του τεχνικού (εισιτήρια, μικρογεύματα κ.λπ.), εμπίπτουν στα γενικά έξοδα διαχείρισης και θα πρέπει γενικώς να καλύπτονται σωρευτικά από τις προϋποθέσεις που θέτει η φορολογία εισοδήματος για την αναγνώρισή τους.
Περαιτέρω, υποθέτοντας ότι αναφέρεσθε σε τεχνικό, ο οποίος είναι υπάλληλος της επιχείρησης και επισκέπτεται είτε εγκαταστάσεις της, είτε άλλα σημεία πελατών της, για τον έλεγχο καλής λειτουργίας μηχανημάτων, ή την επισκευή τους κ.λπ. και συνεπώς, έχουμε εκτέλεση εκτός έδρας υπηρεσίας, επισημαίνουμε τα εξής:
Τα πρόσωπα αυτά (με σχέση εξαρτημένης εργασίας) πρέπει να συγκεντρώνουν όλα τα δικαιολογητικά για τα έξοδα που πραγματοποιούν και να τα καταθέτουν, κατά την επιστροφή τους, στην επιχείρηση. Με αυτόν τον τρόπο αποδεικνύεται η καταβολή των αντίστοιχων ποσών, ως εξόδων κίνησης. Σημειώνουμε ότι σε αντίθετη περίπτωση, τα καταβαλλόμενα αυτά ποσά, θεωρούνται πρόσθετος μισθός αυτών των εργαζομένων. Σύμφωνα με την περίπτωση α, της παραγράφου 4, του ΚΦΕ, η αποζημίωση που παρέχεται σε υπαλλήλους επιχειρήσεων για δαπάνες υπηρεσίας, που τους έχει ανατεθεί, δεν θεωρείται εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, μόνο εφόσον αποδεικνύεται η καταβολή τους από τα σχετικά παραστατικά, που προβλέπονται από τις διατάξεις του ΚΒΣ. Η διάταξη αυτή προστέθηκε στον ΚΦΕ με την παράγραφο 15, του άρθρου 1, του Ν. 2459/1997 και μετά την ισχύ της, αν καταβάλλονται έξοδα κίνησης στο προσωπικό επιχείρησης (έξοδα διανυκτέρευσης σε ξενοδοχεία, έξοδα διατροφής σε εστιατόρια, έξοδα κίνησης αυτοκινήτων, καύσιμα και λοιπά), χωρίς να υφίστανται τα αντίστοιχα παραστατικά του ΚΒΣ, τα επί πλέον ποσά θεωρούνται εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες.
Επί πλέον, με την ΠΟΛ 1036/2006, (κοινοποίηση των διατάξεων του Ν.3427/2005), ορίσθηκε ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την έκπτωση από τα ακαθάριστα έσοδα της επιχείρησης, των εξόδων που καταβάλλονται για την διαμονή των υπαλλήλων τους σε ξενοδοχεία (ή ενοικιαζόμενα δωμάτια), είναι ο τόπος εργασίας και προσωρινής διαμονής των εργαζομένων που απασχολούνται εκτός έδρας, να απέχει από την μόνιμη κατοικία τους 100 χιλιόμετρα και άνω και τα σχετικά δικαιολογητικά να έχουν εκδοθεί στο όνομα της επιχείρησης.
21.7.2010