Φορολογία για μισθωτή εργασία σε χώρα της ΕΕ

Ο υπόχρεος από 06/06/2016 έως 18/07/2017, μισθωτός στο Ηνωμένο Βασίλειο η σύζυγος από 08/07/2016 έως 20/06/2017, επίσης μισθωτός στην ίδια χώρα. Η αίτηση απερρίφθη διότι δεν πληρούνται τα κριτήρια και συγκεκριμένα της συζύγου λόγω ότι η διάρκεια διαμονής ήταν μικρότερη από 183 μέρες.

Είναι ορθό ο υπόχρεος να είναι πάνω από 183 μέρες και να μην μπορεί να δηλωθεί ως κάτοικος εξωτερικού;

Θα υποβάλλουν κάθε ένας ξεχωριστά;

Τα εισοδήματα που απέκτησαν ως εργαζόμενοι μισθωτοί σε ποιους κωδικούς του Ε1 καταχωρούνται;

Οι παρακρατηθέντες φόροι σε ποιον κωδικό του Ε1 θα μπουν;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Γενικά, η μεταφορά της φορολογικής κατοικίας ενός φυσικού προσώπου στο εξωτερικό γίνεται κατόπιν υποβολής σχετικής αίτησης στο τμήμα μητρώου στης αρμόδιας ΔΟΥ που ανήκει. Η ΔΟΥ θα αποφανθεί επί του αιτήματος λαμβάνοντας υπόψη τα κριτήρια των παρ.1 και 2 του άρθρου 4 του ΚΦΕ. Εξετάζοντας δηλαδή κατά πόσο ο φορολογούμενος:

Σημειώνεται ότι ακόμα και εάν θεωρηθεί φορολογική κάτοικος εξωτερικού, εξακολουθεί να έχει την υποχρέωση υποβολής φορολογικής δήλωσης, μόνο για το εισόδημα που αποκτά στην Ελλάδα. Εάν όμως εξακολουθήσει να θεωρείται φορολογική κάτοικος Ελλάδος υποχρεούται να δηλώσει όχι μόνο το εισόδημα που απόκτησε στην Ελλάδα, αλλά το παγκόσμιο εισόδημα. Από το φόρο που θα προκύψει στην περίπτωση αυτή, θα αφαιρεθεί ο φόρος που τυχόν καταβλήθηκε στην αλλοδαπή εφόσον η καταβολή του αποδεικνύεται από τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά.

Στις περιπτώσεις που ο ένας εκ των δύο συζύγων πληροί τις τυπικές προϋποθέσεις για μεταφορά στο εξωτερικό, η διοίκηση έχει υιοθετήσει την άποψη ότι εξαιτίας των ισχυρών οικογενειακών δεσμών μεταξύ των δύο προσώπων δεν είναι δυνατή η μεταφορά του στη ΔΟΥ κατοίκων εξωτερικού και άρα συνεχίζει να θεωρείται φορολογικός κάτοικος Ελλάδας.

Επισημαίνεται ότι η θέση αυτή έρχεται σε αντίθεση με την απόφαση υπ. αριθμ. 1445/2016 του ΣτΕ, το οποίο έκρινε ότι «σε περίπτωση που έγγαμο φυσικό πρόσωπο δεν είναι υπόχρεο σε υποβολή δήλωσης φόρου εισοδήματος στην Ελλάδα, για τον λόγο ότι το ίδιο δεν έχει τη φορολογική κατοικία του σ' αυτήν, δεν τίθεται εν πάση περιπτώσει ζήτημα υποβολής κοινής δήλωσης φόρου εισοδήματος, κατ' άρθρο 67 παρ. 4 του Ν 4172/2013, με τον ή την σύζυγο του, αποκλειστικώς και μόνον επειδή ο ή η σύζυγος πληροί τα κατά το άρθρο 4 παρ. 1 του εν λόγω νόμου κριτήρια για να χαρακτηρισθεί φορολογικός κάτοικος Ελλάδας, και τούτο ανεξαρτήτως αν η υποχρέωση υποβολής κοινής δήλωσης είναι ή όχι σύμφωνη με διατάξεις υπερνομοθετικής ισχύος»[1].

Βάσει των ανωτέρω, οι υπόχρεοι θα πρέπει να δηλώσουν τα εισοδήματα που απέκτησαν στην Αγγλία για το έτος 2017 στους κωδ. 389-390 και οι αντίστοιχοι φόροι που παρακρατήθηκαν θα συμπληρωθούν στους κωδ. 651-652. Τα δικαιολογητικά για την πίστωση του φόρου που παρακρατήθηκε στην αλλοδαπή (άρθρο 9, του ΚΦΕ) προβλέπονται στην Πολ. 1026/2014.

Σύμφωνα με τις οδηγίες την ως άνω απόφασης, σε περίπτωση παρακράτησης φόρου από νομικό ή φυσικό πρόσωπο στο εξωτερικό, για την αναγνώριση του φόρου, απαιτείται βεβαίωση από το πρόσωπο αυτό, θεωρημένη από την αρμόδια φορολογική αρχή, ή βεβαίωση Ορκωτού Ελεγκτή. Η θεώρηση αυτή δεν απαιτείται όταν η παρακράτηση διενεργείται από δημόσιο φορέα, ασφαλιστικό οργανισμό ή χρηματοπιστωτικό ίδρυμα. Η σχετική βεβαίωση υποβάλλεται πρωτότυπη και απαιτείται η επίσημη μετάφρασή της στην Ελληνική γλώσσα.