Αντιλογισμός πρόβλεψης επισφαλών απαιτήσεων

Α.Ε. κατά την 31.12.2014 σχημάτισε πρόβλεψη επισφαλών απαιτήσεων χωρίς τα κριτήρια έκπτωσης της δαπάνης του άρθρου 26 του Ν.4172/2013. Η εν λόγω δαπάνη αναμορφώθηκε ως λογιστική διαφορά στο σύνολο της κατά τον υπολογισμό του φόρου φορολογικού έτους 2014. Ερωτάται εάν η εταιρεία κατά την 31.12.2015 δύναται να διαγράψει την πρόβλεψη στα αποτελέσματα ως έσοδο μη φορολογητέο καθώς όταν σχηματίστηκε η δαπάνη δεν αναγνωρίστηκε φορολογικά και ταυτόχρονα να σχηματίσει αναγνωριζόμενη φορολογικά πρόβλεψη με βάση τις προϋποθέσεις του άρθρου 26 για όσα από τα υπόλοιπα της αρχικής πρόβλεψης τις πληρούν.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Εφόσον την 31/12/2015 πληρούνται οι τιθέμενες από το άρθρο 26 του Κ.Φ.Ε. προϋποθέσεις για τη φορολογική αναγνώριση πρόβλεψης επισφαλών απαιτήσεων η επιχείρηση έχει δύο δυνατότητες:

Α. Να μην προβεί σε οποιαδήποτε εγγραφή στη λογιστική βάση των λογαριασμών, αλλά να αναγνωρίσει απ’ ευθείας στη φορολογική βάση του σχετικού λογαριασμού το αναγνωριζόμενο φορολογικά ποσό. Με τον τρόπο αυτό το εκπιπτόμενο πλέον ποσό θα καταμετρηθεί στη διαφορά λογιστικής – φορολογικής βάσης, ως αρνητικό ποσό και θα μειώσει το φορολογητέο εισόδημα της επιχείρησης.

Β. Να αντιλογίσει την σχηματισμένη πρόβλεψη με χρέωση του λογαριασμού υποχρέωσης (π.χ. 44.11.00 ή όποιου άλλου έχει χρησιμοποιηθεί) σε πίστωση του λογαριασμού 76.10.01[1] «κέρδη από αναστροφή απομείωσης πελατών» και εν συνεχεία να πραγματοποιήσει εκ νέου εγγραφή σχηματισμού της πρόβλεψης. Στην περίπτωση αυτή δεν θα υπάρχει διαφορά λογιστικής – φορολογικής βάσης όσον αφορά το λογαριασμό εξόδου, αλλά θα υπάρχει στο λογαριασμό εσόδου δεδομένου ότι στη φορολογική βάση ο σχετικός λογαριασμός θα είναι μηδενικός.

Παρόλο που και οι δύο χειρισμοί είναι σύμφωνοι με τα ΕΛΠ και με τον ΚΦΕ και παράγουν ισοδύναμο αποτέλεσμα, θα προκρίναμε τον Α τρόπο ως απλούστερο και επιστημονικά ορθότερο.