Πιστωτικά εκπτώσεων

Όταν μία επιχείρηση εκδίδει πιστωτικά εκπτώσεων τζίρου για τη χρήση 2012 μέσα στο 2013 επειδή για διάφορους λόγους «αργεί» να γίνει η εκκαθάριση με τον πελάτη (π.χ. με μεγάλα σούπερ μάρκετ τα οποία εκδίδουν προς την επιχείρηση Τ.Π.Υ. για διάφορες παροχές) υπάρχει φορολογικό θέμα με αυτόν τον χειρισμό (π.χ. λόγω μη τήρησης της αυτοτέλειας της χρήσης); Αν ναι, υπάρχει κάποιος τρόπος αντιμετώπισης (π.χ. προβλέψεις); Υπόψη ότι πρόκειται για μία επαναλαμβανόμενη κατάσταση.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Οι εκπτώσεις που χορηγεί μία επιχείρηση προς τους πελάτες της, εξ αιτίας της επίτευξης στόχου πωλήσεων, δηλαδή πραγματοποίησης αγορών από αυτούς σε αξία που υπερβαίνει κάποια ελάχιστα συμφωνηθέντα, κατά βάση, όρια, συνιστούν στοιχείο μειωτικό των ακαθαρίστων εσόδων της συγκεκριμένης χρήσης. Κατά την έννοια αυτή, οι ως άνω εκπτώσεις αφορούν την χρήση στην οποία σχηματίσθηκε ο κύκλος εργασιών και πρέπει να παρέχονται με την έκδοση παραστατικών, εντός αυτής. Συνεπώς, το πιστωτικό τιμολόγιο για την παροχή εκπτώσεων λόγω τζίρου, αφορά αποκλειστικά την χρήση που «κλείνει» και πρέπει να εκδίδεται σε ημερομηνία αυτής. Η Διοίκηση, αναγνωρίζοντας την πρακτική δυσκολία, του να εκδοθεί ένα τέτοιο παραστατικό σε χρόνο , κατά τον οποίο ταυτόχρονα θα πρέπει να γίνουν ενδεχόμενες εκκαθαρίσεις και λοιποί υπολογισμοί από τις δύο πλευρές των συμβαλλομένων, όρισε μια μικρή χρονική υστέρηση στην έκδοσή του (Πολ. 1034/1997), χωρίς να αλλοιώνεται η αρχή της αυτοτέλειας της χρήσης. Έτσι επετράπη, τα πιστωτικά τιμολόγια που αφορούν την χορήγηση εκπτώσεων λόγω κύκλου εργασιών, στο τέλος της χρήσης, να εκδίδονται μέσα στις πρώτες είκοσι (20) ημέρες του πρώτου μήνα του νέου έτους. Να παραδίδονται δε, μέχρι την ως άνω προθεσμία, ώστε να διευκολύνονται όλες οι συμβαλλόμενες πλευρές και να τηρείται η αρχή της αυτοτέλειας των χρήσεων. Υπενθυμίζουμε ότι δεν θεωρείται παράβαση, (εξαιρετικά για αυτή την διαδικασία), η έκδοση του πιστωτικού, η οποία θα λάβει χώρα εντός του Ιανουαρίου (μέχρι 20/1) και θα σημανθεί με την τρέχουσα αρίθμηση και συμβολοσειρά, ενώ θα αναγράφει ως ημερομηνία την 31/12/2012. Στην ουσία, δηλαδή «μεσολαβεί» η έκδοση αυτή ανάμεσα στις τρέχουσες κανονικές εκτυπώσεις των καθημερινών παραστατικών του πρώτου εικοσαημέρου του Ιανουαρίου. Ωστόσο, θα πρέπει τα πιστωτικά αυτά να παραδοθούν στον λήπτη και δικαιούχο της έκπτωσης, μέχρι την συγκεκριμένη ημερομηνία (βλέπε, άρθρο 6, παρ. 15 του νέου ΚΦΑΣ, όπως ίσχυαν και ανάλογες διατάξεις του ΚΒΣ, παρ. 15, άρθρο 12). Παραθέτουμε την άποψη της Διοίκησης (Έγγραφο, 1116285/2008): «…ομοίως, στις περιπτώσεις εκπτώσεων λόγω τζίρου, από τη Διοίκηση έχει γίνει δεκτό με βάση την αρχή της αυτοτέλειας των χρήσεων και για την εξυπηρέτηση των διαφόρων φορολογιών, ότι σ' αυτές τις περιπτώσεις το πιστωτικό τιμολόγιο εκδίδεται στο τέλος της χρήσης χωρίς να απαιτείται η έκδοση οποιουδήποτε άλλου στοιχείου, με ημερομηνία την τελευταία ημέρα της περιόδου στην οποία ανάγονται οι εκπτώσεις, καθόσον αυτές αποτελούν μειωτικό στοιχείο των πωλήσεων».

Πάντως, θα πρέπει να υπογραμμίσουμε ότι διαφορετικό είναι το ζήτημα της δημιουργίας πρόβλεψης σε μια τέτοια περίπτωση (χορήγηση έκπτωσης λόγω κύκλου εργασιών, στο τέλος της χρήσης), από την εγκυρότητα της συναλλαγής, ως προς τον χρόνο έκδοσης του στοιχείου (ΠΤ). Αυτό σημαίνει ότι η επιχείρηση που χορηγεί την έκπτωση μπορεί να κινήσει τον λογαριασμό 56.03 «Εκπτώσεις επί πωλήσεων χρήσης υπό διακανονισμό», εφόσον δεν έχει εκδοθεί το πιστωτικό τιμολόγιο και να διενεργήσει την εγγραφή:
                         (Χρέωση: 70.98 και 54.00  -  σε Πίστωση: 56.03)
Ωστόσο, αυτό θα πρέπει να ολοκληρωθεί εντός της προβλεπόμενης προθεσμίας του εικοσαημέρου του Ιανουαρίου του νέου έτους, διαφορετικά η λογιστική απεικόνιση δεν θα συμβαδίζει με την νομοθεσία. Συνεπώς, η ως άνω εγγραφή της πρόβλεψης έχει νόημα, μόνο εφόσον εκδοθεί το πιστωτικό στην νόμιμη προθεσμία. Σε αντίθετη δε περίπτωση, έχει καταγραφεί παράβαση. Κοντολογίς, η Λογιστική επιλύει το πρόβλημα, αλλά ο Κώδικας θέτει χρονικά όρια, που αν δεν τηρηθούν, θα προκύψουν οι σχετικές συνέπειες.

(σ.σ. ο λογαριασμός 56.03, θα «κλείσει» στην επόμενη χρήση, ως μεταβατικός, με χρέωσή του και πίστωση του υπολογαριασμού του πελάτη. Εξάλλου, θεωρείται σκόπιμο να χρησιμοποιείται αυτός ο λογαριασμός,  όταν δεν είναι βέβαιο το ύψος της χορηγούμενης έκπτωσης).