Ειδικά έξοδα αγορών αποθεμάτων

Μετά τον εκτελωνισμό των εμπορευμάτων έχουμε δύο περιπτώσεις: 1) Μεταφορά των αγαθών στις αποθήκες 2) Μεταφορά των αγαθών στον πελάτη κατευθείαν. Θα ήθελα να ρωτήσω αν τα έξοδα μεταφοράς (τα έξοδα του φορτηγού, δηλαδή) για την 1η + 2η περίπτωση βαρύνουν την ομάδα 2, ή την ομάδα 6.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Σύμφωνα με τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα (Ε.Γ.Λ.Σχέδιο), ως ειδικά έξοδα αγορών αποθεμάτων χαρακτηρίζονται εκείνα τα έξοδα που πραγματοποιούνται κατά τρόπο άμεσο για κάθε συγκεκριμένη αγορά, μέχρι την παραλαβή και αποθήκευση των αγαθών (πχ δασμοί εισαγωγής, μεταφορικά κ.λπ.). Μάλιστα δε, οι οδηγίες που δίδονται στο σχετικό εδάφιο, ως προς το θέμα αυτό (βλέπε: παρ. 2.2.203 του ΠΔ 1123/1980, το οποίο εκδόθηκε κατ εξουσιοδότηση του Ν. 1041/1980), είναι ότι σε περίπτωση που για οποιονδήποτε λόγο τα έξοδα αυτά καταχωριστούν σε λογαριασμούς της ομάδας 6 (οργανικά έξοδα), θα πρέπει να μεταφέρονται με αντιλογισμό στους οικείους λογαριασμούς της ομάδας 2, που αφορούν. Ο λόγος, για τον οποίον επιδιώκεται, τα άμεσα έξοδα αγοράς, να καταχωρίζονται στους συγκεκριμένους λογαριασμούς των αποθεμάτων είναι η προσπάθεια καταγραφής του πραγματικού κόστους απόκτησης. Κατά την ίδια έννοια, το πραγματικό κόστος των αποθεμάτων που εισάγονται, συγκεντρώνεται σε υπολογαριασμούς του λογαριασμού 32. ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ, οπότε στη συνέχεια, κατά την ολοκλήρωση των διαδικασιών, μεταφέρεται στους αντίστοιχους υπολογαριασμούς της ομάδας 2 (μερίδες).

Περαιτέρω, η καταγραφή του πραγματικού κόστους απόκτησης των αποθεμάτων, σχετίζεται με την ορθή τιμολόγηση, ώστε να μην προκαλούνται στρεβλώσεις στην αγορά, αλλά και με την απεικόνιση του πραγματικού κόστους πωληθέντων.

Επισημαίνεται ότι η άποψη πως το τελικό λογιστικό αποτέλεσμα δεν επηρεάζεται, από την μια ή την άλλη επιλογή, δεν είναι ορθή. Αυτό γιατί προκύπτουν ορισμένες διαφορές, τόσο στον προσδιορισμό του μικτού περιθωρίου κέρδους, αν υπολογίζεται ως ποσοστό επί του κόστους, όσο και στην επιβάρυνση των έμμεσων φορολογιών (ΦΠΑ).

Παράδειγμα: Η επιχείρηση αγόρασε εμπορεύματα αξίας 100.000 ευρώ (10.000 τεμάχια προς 10 €). Μέχρι την μεταφορά τους στην αποθήκη, επιβαρύνεται με 1.000 ευρώ μεταφορικά έξοδα (ειδικά έξοδα αγοράς). Τα μικτό περιθώριο κέρδους είναι 30% επί του κόστους. Η ορθή διαδικασία είναι να επιβαρύνουμε την αγορά με τα μεταφορικά έξοδα, ώστε το τελικό κόστος απόκτησης να είναι 101.000 ευρώ, οπότε το κατά μονάδα κόστος αγοράς είναι 10,10 ευρώ. Η χονδρική τιμή πώλησής του, μετά την προσθήκη του περιθωρίου κέρδους θα είναι 13,13 ευρώ (10,10 χ 130%), οπότε ο ΦΠΑ (εκροών) που θα υπολογίζεται (έστω 23%) κατά την έκδοση του τιμολογίου, θα είναι 3,02 ευρώ, ανά μονάδα.

Αν υποθέσουμε ότι πωλήθηκαν όλα τα εμπορεύματα, θα έχουμε:

Πωλήσεις………………..10.000 χ 13,13 = 131.300 ευρώ

Αξία πωληθέντων………………………….101.000 ευρώ

Μικτό κέρδος……………………………….30.300 ευρώ

ΦΠΑ που εισπράχθηκε……………………..30.200 ευρώ

Στην περίπτωση που τα ειδικά έξοδα αγοράς είχαν μεταφερθεί σε λογαριασμό του 64, η παραπάνω κατάσταση θα είχε ως εξής:

Πωλήσεις………………..10.000 χ 13,00 = 130.000 ευρώ

Αξία πωληθέντων………………………….100.000 ευρώ

Μικτό κέρδος……………………………….30.000 ευρώ

ΦΠΑ που εισπράχθηκε……………………..29.900 ευρώ

Το λογιστικό αποτέλεσμα, μετά την αφαίρεση του εξόδου των μεταφορικών, θα είναι 29.000 ευρώ.

Ασφαλώς, στην δεύτερη επιλογή ενδέχεται να υποστηριχθεί η άποψη, ότι το είδος έχει ανταγωνιστική τιμή στην αγορά, αφού δεν επιβαρύνεται με τα μεταφορικά έξοδα, ωστόσο αυτό  μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστά στρέβλωση και αθέμιτο ανταγωνισμό.

Κατά την γνώμη μας, τα παραπάνω ισχύουν και στην περίπτωση κατά την οποία τα αγαθά μεταφέρονται απευθείας σε εγκατάσταση του πελάτη - αγοραστή, εφόσον τα μεταφορικά έξοδα επιβαρύνουν την επιχείρηση – προμηθευτή. Θα πρέπει δηλαδή να ληφθούν ως ειδικά έξοδα αγοράς.